ویژگی‌‌های خاص امام حسین (ع)

با بررسی در روایات متوجه این نکته می‌شویم که امام حسین(علیه‌‌السلام) از ویژگی‌های خاصی برخوردار هستند. از نوع و ثواب زیارت ایشان گرفته تا شفایی که در تربت حضرت قرار داده شده. حتی در نگاه پیامبر اکرم و ائمه اطهار(ع) هم به گونه‌ی دیگری جلوه کرده است. دلیل این امتیازات چیزی جز نوع شهادت و مظلومیت و فدا کردن خود و خانواده‌اش در راه خدا نیست. در این مجال به برخی از ویژگی‌های خاص ایشان می‌پردازیم.

ویژگى‌هایی از امام حسین(ع) در انبیاء

خداوند دو ویژگى از امام حسین(ع) به پیامبران خویش عنایت کرده است:
اول: امام حسین(ع) اسوه شکیبایى و پایدارى تمامى آنان در برابر مشکلات و رنج‌ها و فشارها در رسانیدن پیام حقّ و نبرد با باطل بود. هر کدام از انبیاء با مصیبت و رنج بزرگى روبرو مى‌شدند، به شکیبایى قهرمانانه امام اقتدا مى‌کردند، به همین جهت بود که امیر مؤمنان(ع) به آن حضرت فرمود: تو الگوى شایسته پیشینیان و آیندگان هستی(۱).

دوم: هنگامی که به هر یک از پیامبران، رنج و مشکل بزرگى مى‌رسید خداوند به حرمت نام و یاد و توسل به امام حسین(ع) مشکل آنان را برطرف مى‌کرد. مانند: جریان توبه آدم(ع)(۲)، طوفان نوح(۳)، داستان حضرت یونس در شکم ماهی و ماجرای نجاتش(۴)، دعای زکریا و درخواست فرزند از خدا(۵)، جریان رفع گرفتاری‌های حضرت ایوب، داستان حضرت ابراهیم و اسماعیل و ذبح نشدن اسماعیل(۶)، رهایی حضرت یوسف از چاه(۷)، همچنین نجاتش از زندان مصر(۸)، برطرف شدن غم حضرت یعقوب و بینا شدنش(۹).

خطاب‌های ویژه‌ی امام حسین(ع) در زیارتنامه‌ها

در زیارت‌هاى معتبرى که از ائمه اطهار، رسیده، خطاب‌هاى ویژه‌اى وجود دارد که نسبت به دیگر امامان و پیامبران (علیهم‌السلام) اینگونه خطاب‌هایی به ما نرسیده که به چند مورد اشاره می‌شود:
– در بیان صفات آن حضرت، بیشتر روى مصائب و گرفتاری‌هایى که ایشان براى نجات اسلام و مسلمانان به جان خرید، تکیه شده است. چرا که شهادت و عاشوراى او، امتیاز ویژه‌ی اوست .
– در زیارت‌نامه‌هاى ایشان، ویژگی‌هاى امام، به خداوند پیوند خورده است. مانند: ثاراللّه، قتیل اللّه، وتر اللّه، ذبیح اللّه و …(۱۰)
– تنها در زیارت ایشان است که به همراه درود بر آن حضرت، به پیامبران خدا نیز با نام و نشان درود و سلام نثار مى‌شود. چرا که امام جلوه‌گاه و عصاره همه ارزش‌ها و صفات برجسته و درخشندگى وجود همگى آنان است.
– تنها در زیارت امام حسین(ع)، لبّیک گفتن توصیه شده و در متن زیارت قرار گرفته است، چرا که او دعوت کننده به سوى خدا، پس از جد گرانقدرش محمد مصطفی(ص) است. پیامبر با قیام الهى خویش، بشریّت را به اسلام فراخواند و فرزندش حسین(ع) نیز، به گونه دیگرى به سوى خدا فراخواند و دعوت توحیدى‌اش با خون و مظلومیّت و تحمّل درد و رنج همراه بود.
پس همانگونه که اجابت دعوت پیامبر لازم است، لبیک‌گویى به دعوت امام حسین(ع) و اقتداى به او نیز، در همه میدان‌ها لازم و حیاتى است، به همین جهت در زیارت او تا هفت بار، تکرار لبیک توصیه شده است(۱۱).

توصیه به زیارت امام در همه مناسبت‌ها

زیارت عاشقانه و خالصانه آن حضرت، عملی پسندیده عبادى است که در روایات متعدد توصیه شده و ثواب و آثار فراوانی برای آن بیان شده است. همانند نمازهاى مُستحبّ، که هر کس خواست بیشتر نماز مى‌گزارد و هر کسى خواست کمتر(۱۲). این زیارات بر دو بخش تقسیم مى‌شود:
– بخش اول: زیارتی که به زمان و ساعت مخصوصی قید نشده و در هر زمان می‌توان زائر ایشان بود.
– بخش دوم: زیارتی است که به اوقات و زمان‌هاى خاص مقیّد شده که علاوه بر پاداش بخش اول، پاداش دیگرى نیز بدان اضافه مى‌شود، برای زیارات خاصه در روایات، سى زیارت ذکر شده که هر کدام از آنها اثر خاصّ خود را دارد:

–  زیارت در ایام غیر مناسبتی
زیارت هفتگی که شب و روز جمعه است(۱۳). زیارت ماهانه که اگر کسى نزدیک باشد و حضرت را ماهى یک مرتبه زیارت نکند، در حقّ او ستم کرده است(۱۴). زیارت سالانه؛ امام صادق(ع) فرمود: هر کس امکانش را دارد، شایسته است که هر سال دو بار او را زیارت کند(۱۵). زیارت براى توده محروم که در پانزده روایت، زیارت آن حضرت براى کسانى که از امکانات محروم هستند، سالى یک بار توصیه شده است(۱۶) و در نهایت زیارت برای کسانی که راه طولانی باید طی کنند، هر سه سال یک بار سفارش شده است(۱۷).

–  زیارت در اعیاد 
در اعیاد اسلامى همانند روز مبعث، عید غدیر، عید فطر، عید قربان و نیز عید نوروز و ولادت پیامبر و امامان(ع) زیارت آن حضرت توصیه شده است و همه این روزها، روزهاى زیارتى ایشان است(۱۸).

– زیارت در ماه‌های مختلف  
هر ماهى، روزهای خاصّ زیارتى آن حضرت را دارد و براى هر کدام علاوه بر پاداش عمومى زیارت امام حسین(ع) پاداش و آثار خاصّى است، مانند: شب و روز اوّل ماه و شب و روز پانزدهم ماه رجب که باعث ریزش گناهان انسان مى‌شود(۱۹) یا در روز سوّم و شب و روز پانزدهم ماه شعبان. بیشترین پاداش آن شرفیابى به حضور صد و بیست و چهار هزار پیامبر خدا در جهان آخرت است(۲۰).

در ماه مبارک رمضان نیز اوقات خاصّ زیارتى برای حضرت ذکر شده، برخى روایات همه روزها و شب‌هاى این ماه را اوقات زیارتى آن حضرت و برخى ده وقت زیارتى خاصّ براى این ماه شمرده است. امام صادق(ع) فرمود: هر کس قبر حسین(ع) را در ماه رمضان زیارت کند و در راه از دنیا برود، به دادگاه رستاخیز احضار نمى‌گردد و با امنیّت کامل به بهشت راه خواهد یافت(۲۱) و بصورت خاص شب‌های زیارتی امام حسین(ع) عبارتند از: شب اوّل و پانزدهم و شب آخر، که در روایت معتبرى آمده است(۲۲).
و شش فرصت زیارتى دیگر شب‌ها و روزهاى سه‌گانه قدر است(۲۳). در ماه شوال هم زیارت شب عید فطر و روز آن سفارش شده و ویژگی‌اش بخشایش گناهان گذشته و آینده است(۲۴).
در ماه ذیحجّه، اوقات خاصی مانند: شب و روز عرفه، شب و روز عید قربان، روز مباهله و روز غدیر توصیه شده است(۲۵). در ماه محّرم نیز شب و روز عاشورا توصیه شده است(۲۶) و در نهایت زیارت اربعین است که در ماه صفر قرار گرفته که علاوه بر پاداش عمومى، از نشانه‌هاى ایمان است(۲۷).پی‌نوشت:
۱- بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۶۲٫
۲- بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۱۷۴٫
۳- بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۴۳٫
۴- بحارالانوار، ج ۱۴، ص ۴۰۲٫
۵- مریم، آیه ۵٫
۶- بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۲۵٫
۷- بحارالانوار، ج ۱۲، ص ۲۳۱٫
۸- بحارالانوار، ج ۱۲، ص ۲۶۰٫
۹- بحارالانوار، ج ۱۲، ص ۲۶۰٫
۱۰- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۵۲٫
۱۱- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۶۹ و ۱۷۹٫
۱۲- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۸٫
۱۳- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۶٫
۱۴- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۶٫
۱۵- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۲٫
۱۶- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۷٫
۱۷- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۴٫
۱۸- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۸۵٫
۱۹- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۳۳۶ و ۳۴۵٫
۲۰- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۳٫
۲۱- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۷٫
۲۲- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۹٫
۲۳- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۰۰٫
۲۴- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۸۹٫
۲۵- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۸۵ و ۹۴ و ۱۰۱٫
۲۶- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۰۳٫
۲۷- بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۱۰۶٫منبع : تبیان