یادداشت | مرگ های خاموش (اندر احوالات مستاجری)
یادداشت | مرگ های خاموش (اندر احوالات مستاجری) در ساختمان ۸ واحدی ما ۵ صاحبخانه زندگی می‌کنند و سه مستاجر. طبیعی است صاحبخانه‌ها آسیب کمتری را از بالا رفتن هزینه‌های زندگی ببینند. سال پیش که قیمت خانه‌ها و بالطبع کرایه‌ی آنها بسیار بالا رفت ناگهان مبلغ اجاره یکی از واحدها از یک ملیون
یادداشت | مرگ های خاموش (اندر احوالات مستاجری)
در ساختمان ۸ واحدی ما ۵ صاحبخانه زندگی می‌کنند و سه مستاجر.
طبیعی است صاحبخانه‌ها آسیب کمتری را از بالا رفتن هزینه‌های زندگی ببینند.
سال پیش که قیمت خانه‌ها و بالطبع کرایه‌ی آنها بسیار بالا رفت ناگهان مبلغ اجاره یکی از واحدها از یک ملیون تومان در ماه به سه‌ونیم میلیون بالا برده شد.
مستاجر خواست جابه‌جا شود، اما هر چه گشت جای آبرومندانه‌ای با قیمتی کمتر پیدا نکرد. او که مهندسی بازنشسته بود با خانمش تنها زندگی می‌کردند. تنها پسرشان دوره دکترایش را در فرانسه می‌گذراند. می‌دانستم ماهیانه اضافه حقوق بازنشستگی‌اش را برای او می‌فرستد. حالا حقوق بازنشستگی‌اش کفاف زندگی معمولی‌اش را هم نمی‌داد.
سه ماه نگذشته بود اعلامیه‌ای بر دیوار ساختمان دیدم. در کمال ناباوری از مراسم خاکسپاری آن مرد شریف و آرام خبردار شدم.
در مراسمش از بستگان او پرسیدم چرا با آن سن میانسالی و اندام ورزشکاری‌اش ناگهان فوت کرد.
گفتند یک‌باره فشار خون او بالا رفته…
و بی‌هیچ زمینه بیماری دیگری به رحمت خدا رفته.
امسال اجاره هر واحد در ساختمان ما شد ۵ تا ۶ میلیون!
درآمدها چقدر افزایش پیدا کرده بود؟
صاحبخانه مستاجر دوم گاهی برایم درددل می‌کرد مستاجرش (که او هم فوق لیسانس مهندسی داشت) اجاره‌اش چند ماهی عقب افتاده و ممکن است عوضش کند. منتظر تابستان بود.
هفته قبل اعلامیه فوت آقای مهندس مستاجر را دیدم. او سنی نداشت و وقت‌های آزادش را در دانشگاه تدریس می‌کرد.
پسرش می‌گفت خودمان هم هنوز باور نکرده‌ایم. مستاجر واحد ۸ که چهار طبقه را باید بدون آسانسور هر روز بالا می‌رفت و هیچوقت اظهار خستگی نمی‌کرد، ناگهان قلبش ایستاد…
نه فقط خانواده‌اش هیچکدام باور نمی‌کنیم!
نمی‌دانم در بهشت زهرا سیستمی وجود دارد که بپرسد متوفی مستاجر است یا صاحبخانه؟ سیستمی هست که بپرسد افراد زیر ۵۰ و ۶۰ سال چرا ناگهان می‌میرند؟ درآمدشان چقدر است و هزینه‌هایشان چقدر؟ بپرسد با وجود کار شبانه‌روزی آیا درآمدشان کفاف زنده بودن‌شان را می‌داده؟ آیا آرزوی مرگ نکرده بودند؟!
مرکزی هست بشمارد آبرومندانی را که این روزها کمتر از خانه بیرون می‌روند…
نه بخاطر کرونا، بخاطر حفظ آبرویشان!
مرکزی هست که بتواند قلب‌های پر درد و رنج مردگان را کالبد شکافی کند و نتایج مشاهداتش را مستقیم بفرستد برای مقامات.
میانگین سنی صاحبخانه‌های ساختمان ما بالای ۶۵ سال است و هیچکدام مشکل مهمی ندارند، ولی مستاجرهای بسیار جوان‌تر می‌میرند!
جایی هست که آمارها را جمع کند و بگوید به مقامات که چه کرده‌اند با سلامت جامعه…
پسر برادرم دکترای فیزیک دارد. رفته کاشان خانه‌ای را اجاره کرده با ماهی دو میلیون، تا بتواند کار بکند. هنوز موعد یکساله نشده صاحبخانه گفته امسال اجاره ۵ میلیون است! درصد مهمی از دریافتی او از شرکتی که آنجا کار می‌کند.
کسی هست ببیند در لایه‌های متوسط و پایین جامعه و مردم چه می‌گذرد؟ کسی هست بپرسد چرا ازدواج‌ها این همه کم شده‌اند؟ کسی هست بپرسد چرا فرزندآوری این همه پایین آمده؟ کسی هست بپرسد چرا مردم این همه بی‌حوصله شده‌اند…
کسی هست حال مردم را ببیند؟
کسی هست مرگ‌ها و مریضی‌های خاموش را ببیند.
کسی هست مسئولیت بپذیرد!
کسی هست استعفا بدهد…
✍️ رحیم قمیشی
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰