سهمیه ی سیلابی هم به داد کنکور نرسید

پاییز سه سال پیش، طرح میلیاردی نفتی_کنکوری با زمینه ی تبلیغاتی وسیع در دشت آزادگان، کلید خورد. پیشتر اشاره شد که با کشانده شدن این طرح آموزشی به زمین بازی جناحی و سیاسی، هر نقد دلسوزانه و منصفانه ای به بدترین وجه ممکن، از طرف حامیان رویه ی سیاسی حاکم بر آموزش و پرورش شهرستان پاسخ داده می شد. ناکامی مفتضحانه این طرح میلیاردی که از مشکلات عدیده اجرایی و عملیاتی رنج می برد بار دیگر ثابت کرد که دخالت سیاست در آموزش و پرورش، سمی مهلک است. تعجب آور و تأسف بارتر از این نتایج ناگوار، تصریحات متولیان بود که واکنش هایی عجیب و غریب از خود نشان داده، تلخی این ناکامی ها را دوچندان می نمود؛ با وجود نتایج بسیار ضعیفی که به عقیده ی صاحب نظران و کارشناسان، ضعیف ترین نتایج کنکور دو دهه اخیر در منطقه است، مسئولین آموزش و پرورش اما معتقد بودند نتایج کنکور ۹۸ رو به رشد بوده است !!!! و این چنین تسلسل باطلِ اتهام زنی به منتقدان دلسوز در این برهه نیز ادامه یافت.

این متولیان سینه سپر، یک فرصت طلایی هم داشتند و آن اضافه «سهمیه اختصاصی به مناطق سیل زده» بود که پنج درصد بیشتر، فرصت قبولی برای دانش آموزان شهرستان را بوجود می آورد. با توجه به نتایج ضعیف اولیه، این تنها روزنه ی امیدشان بود که مترصد بودند با قبولی تعدادی از دانش آموزان در رشته ی پزشکی با استفاده از همین سهمیه‌ ی سیلابی، با اعلام نتایج قطعی، قدری از شدت انتقادها و فشار فزاینده ی افکار عمومی، بکاهند اما از آنجا که بار کج هیچگاه به مقصد نمی رسد، علی رغم اختصاص سهمیه ی سیلابی، دشت آزادگان عاجز از قبولی حتی یک دانش آموز در رشته پزشکی بود __در سنوات گذشته و بدون طرح میلیاردی چندین قبول شده ی پزشکی وجود داشت__ و اینگونه بود که در شهریورماه که حضرات خود را آماده ی بهره برداری سیاسی از نتایج کنکور برای رای آوری انتخابات اسفندماه می کردند، هرچه رشته کردند پنبه شد و برعکس، نتایج بسیار ضعیف کنکور، ماهیت سیاسی کاری در نهاد آموزش و پرورش را بر ملا کرد و شکست تفکرات جناحِ حاکمِ خودرأی و سوء مدیریت این گماشتگان سیاسی، بر همگان مبرهن شد. صدالبته نتایج ناگوار شهریور ماه، عمق و شدت ضعف نتایج اولیه ی کنکور را بوضوح نشان می داد که علی رغم اختصاص سهمیه پنج درصدی سیلاب، هیچ دانش آموز دشت آزادگانی از لحاظ توان علمی، استطاعت پذیرش در رشته ی پزشکی را نداشت. و باز در عرض یک ماه غلط بودن محاسبات متولیان همه فن حریف کنکور شهرستان، نمود پیدا کرد که مدعی بودند نتایج اولیه روبه رشد است.

به عقیده ی صاحب‌نظران مستقل، روند نزولی نتایج کنکور از چند سال پیش شروع شد و امسال به نقطه ی اوج خود رسید که «بازیهای سیاسی در زمین آموزش و پرورش»، اجازه ی آسیب شناسی، درمان و بهبود بموقع وضع را نداد و با نگاه از بالا به دلسوزان و متخصصان و غرور نابجای منصوبان سیاسی که حاکی از خالی بودن چمدان هایشان در وادی مدیریت این نهاد تخصصی است، کنکور به چالش جدی منطقه مبدل شد.شاه بیت مثنوی هفتاد من عدم موفقیت در کنکور، «بکارگیری افراد با شرح وظایف سیاسی، طرد نخبگان دلسوز و عدم اعتنا به زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری لازم بود و الا علی القاعده حضور اساتید پروازی، مدرسان تهرانی، مشاوران صداوسیمایی و خرج بودجه های میلیاردی نباید منجر به ثبت رکورد ضعیف ترین نتایج کنکور دو دهه ی اخیر می شد. آری شکل اجرایی و عملیاتی غلط طرح و عدم توجه به پیوست های آن، که از ابتدا توسط دلسوزان گوشزد شد، اما گوش سیاسیون بدهکار نبود و باید ناقوس فضاحت این طرح پرکبکه این گونه گوشخراش بصدا در می آمد تا این منصوبان سیاسی از خوابِ نوشینِ بامدادِ رحیل بیدار شوند. !!!

نکته جالب که شنیدن آن از زبان سینه سپران جناح سیاسی حاکم آنهم بعد از فضاحت به بار آمده این طرح، لبخند تلخ را بر لبان منتقدان دلسوز می نشاند این بود که حامیان سینه چاک، توجیهاتی را ذکر می کنند که سه سال پیش منتقدان دلسوز، عینا توجه به همین موارد را مطالبه می کردند؛ حال که برخی از همقطاران منصوبان سیاسی در توجیه نتایج ضعیف کنکور، عوامل و موانع دیگری را در بوجود آمدن این وضع برمی شمارند باید پرسید مگر این عوامل قبل از کلید زدن این طرح میلیاردی بر مسئولان متخصص و همه فن حریف آموزش و پرورش مکشوف نبود؟ و چنانچه از آغاز می دانستند «پایه تحصیلی دانش آموزان ضعیف است» ، «اغلب خانواده ها دغدغه کنکور ندارند» ،«۹٠ درصد مدارس،فاقد آزمایشگاه علوم تجربی مناسبند» ، پس چرا تن به اجرای طرحی دادند که سرانجامش چیزی جز هدر دادن وقت و هزینه عمومی و تضییع و اسراف بیت المال نبود و رکورد ضعیف ترین نتایج تاریخ دو دهه ی اخیر را با اختلاف بسیار زیاد نسبت به مناطق محرومتر هم استانی از آن خود می کنند؟

حال باید پرسید:
۱. آیا مسئولان آموزش و پرورش، باز هم بر ادعاهای خود مصر هستند که نتایج کنکور امسال رو به رشد بوده است؟ لطفا معیار و مقیاس این پیشرفت نسبت به سنوات قبل را ارائه بفرمایند.

۲. آیا با این حجم از محاسبات و تحلیل های نادرست و پیش بینی های غلط و به دور از واقعیت و غرور کاذب و نابجا که معجونی بوجود آورده که در قوطی هیچ عطاری پیدا نمی شود، این سیاست پیشگان همچنان لیاقت سکانداری این نهاد علمی و تخصصی را دارند؟

۳. چرا پیش بینی های منصوبان سیاسی تا این حد غلط از آب درمی آید و نگاه آنان تا این درجه عوامانه است؟

۴. یکبار برای همیشه رزومه، تالیفات و طراح سوال کنکور بودنِ مدرسان پروازی را نشان دهند و به این خودتحقیری پایان دهند.

۵. آیا به نادرستی محاسبات و برنامه ریزی غیرکارشناسی و غیرفنی سه ساله ی خود پی برده اند یا بجای انصراف از ادامه ی غصب پُست هایی که بدون اندک لیاقتی آنها را اِشغال کرده اند، در صدد ایجاد محدودیت و انتقام از همکاران منتقد و مستقل هستند؟

۶. آیا غرور نابجا و خودرأیی کاذب مجال می دهد تا از تجارب تلخ این ناکامی، برای ترسیم آینده ای بهتر در افق کنکورهای سنوات دیگر استفاده شود؟

۷. آیا متولیان سیاست زده به این واقعیت اذعان می کنند که وقتی شکل اجرای یک طرح __اگر چه میلیاردی_ _غلط باشد، استاد پروازی و مشاور صداوسیمایی هم هیچگونه خاصیتی نخواهد داشت و وقتی خانه از پای بست ویران باشد، خواجه نباید اندر نقش ایوان بماند؟

۸. آیا زدن فاکتورهای صوری، مصداق پولشویی نیست؟ آیا سپردن پیمانکاری طرح به همقطار فامیلی و سیاسی خود مصداق رانتخواری نیست؟ و آیا تضییع بیت المال بی پاسخ خواهد ماند؟

و سوال مهم تر؛ آیا باز معتقدیم آموزش و پرورش دشت آزادگان راه حل سیاسی دارد؟ !!!