حملات سایبری به زیر ساخت های سایبری کشور، از نفوذ تا نیتروزئوس

شاید به جرات بتوان گفت دوران دولت حسن روحانی خسارت بار ترین دوران برای کشور در حوزه های مختلف بوده است، از نفوذ تا حملات سایبری و سرقت اطلاعات حساس کشور.

اما نکته ای که کشور را در برابر این حملات آسیب پذیر کرده عقب افتادگی شدید در حوزه بومی سازی زیر ساخت های شبکه ای و تجهیزات حساس و ول بودن فضای سایبر و علی الخصوص رسانه ها ارتباطی و اجتماعی روایت ساز در داخل کشور است.

در حالیکه بیش از ۳۰ کشور دنیا علی الخصوص آمریکا و اتحادیه اروپا سالهاست بر مدار حاکمیت سایبری خود بومی سازی و راه اندازی و تقویت شبکه های زیرساختی مجزا از اینترنت را برای خود برگزیده اند اما متاسفانه ایران به دلیل وجود جریان نفوذ همچنان از تجهیزات و شبکه اینترنت نا امن خارجی در حوزه زیرساخت خود استفاده میکند.

حمله سایبری روز گذشته به سامانه هوشمند سوخت هم یک حمله ترکیبی بود، از نفوذ تا ادامه پروژه نیتروزئوس که سال ۸۸ با استاکس نت مطرح شد و تا امروز هم ادامه دارد.

از عوامل اصلی دیگر که ما را آسیب پذیر کرده به حاشیه راندن سازمان پدافند غیر عامل در دوران حسن روحانی و جایگزینی یک مرکز غیر قانونی در حوزه امنیت سایبری کشور به نام افتا و یک مرکز نیمه تعطیل به عنوان ماهر بوده است که شدیدترین حملات سایبری را در این دوران تجربه کرده ایم.

خوب است دولت اقای رئیسی هر چه سریعتر افراد وابسته به جریان روحانی را از گلوگاه های امنیتی کشور بخصوص در حوزه سایبر تغییر دهد، همچنین مرکز ماهر منحل شده و با یک لایحه به مجلس سازمان پدافند غیر عامل را به عنوان سازمان اصلی و متولی در حوزه های زیرساخت سایبری کشور با اختیارات لازم معرفی کند.

حمله به زیرساخت های حیاتی کشور ها باید پاسخ درخور به کشور حمله کننده هم داشته باشد مانند آمریکا که در سال ۲۰۰۹ مصوب کردند اگر حمله سایبری گسترده به زیرساخت های این کشور شود آنها با حمله اتمی پاسخ می دهند و این یعنی ایران اسلامی هم باید اینگونه بازدارندگی را برای خود تعریف کند.

سید علیرضا آل داود