((توسعه پایدار و احترام به قوانین محیط زیست)) راهکارهای برای حفظ محیط زیست مسجدسلیمان

 

 

به قلم معراج جلیلی

 

کوه، کویر، جنگل، اقلیم متنوع و جاذبه‌های طبیعی مسجدسلیمان را به منطقه استثنایی برای مقصد گردشگری تبدیل کرده است؛ گردشگران مسجدسلیمان را نه فقط به فرهنگ و تاریخ کهن، آیین‌های باستانی و مفاخر و مشاهیرش، بلکه این شهرستان را با گنجینه رنگارنگ میراث‌ طبیعی آن میشناسند.

 

زیربنای اصلی گردشگری توسعه‌ی پایدار است که در آن برای محیط زیست اهمیت زیادی قائل شده ‌است. توسعه‌ی پایدار به این معناست که از منابع طبیعی و فرهنگی موجود در مسجدسلیمان به‌گونه‌ای استفاده شود که برای نسل‌های آتی نیز همچنان باقی بمانند و امروزه حفاظت از محیط زیست یکی از دغدغه‌های اصلی دولت‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد ، فعالان محیط زیست و مردم است.

گردشگری با هدف حفظ محیط زیست نوع خاصی از انواع گردشگری نیست، مسئولیتی فرهنگی – اجتماعی است که یک گردشگر برای ایجاد یک تأثیر مثبت و ماندگار بر روی محیط‌زیست، اقتصاد و فرهنگ جامعه میزبان تلاش می‌کند؛ هرچه گردشگری آگاهانه‌تر و مسئولانه‌تر، گردشگری پایدارتر خواهد شد.

 

گردشگری که هدف آن حفظ محیط زیست و ترویج فرهنگ احترام به قوانین محیط زیست باشد سفری میباشد که دارای این ۳ ویژگی زیر باشد:

 

۱-سفری که حامی تنوع زیستی و محیط زیست و با حداقل آثار نامطلوب محیط زیستی باشد.

۲-سفری که برای جوامع میزبان محلی سودمند باشد.

۳-سفری که به درک و فهم عمیق از طبیعت و محیط زیست منجر شود.

 

به منظور رعایت ۳ ویژگی ذکر شده برای گردشگری و حفظ محیط زیست ، فعالان محیط زیست ، موسسه های مردم نهاد فعال در زمینه گردشگری و محیط زیست می توانند جهت فرهنگ سازی و آموزش موارد زیر موثر واقع شوند.

 

این توصیه‌ها در قالب ۱۲ مورد تنظیم شده که به شرح زیر است:

 

۱-طبیعت و تنوع زیستی بخشی از سرمایه های شهرستان مسجدسلیمان، استان خوزستان و کشور برای نسل های آینده هستند و باید در قبال فرزندان آینده این سرزمین مسئولانه برخورد کنیم.

 

۲-طبیعت سطل زباله ما نیست؛ در هر محلی که می‌رویم باید زباله‌ها را با خود برگردانیم.

 

۳-از آتش زدن زباله‌های پلاستیکی و نایلونی پرهیز کنیم زیرا سبب تولید گازهای سمی می‌شود که برای سلامت گیاهان و حیوانات بسیار خطرآفرین است.

 

۴-در هنگام رانندگی و اتراق در طبیعت از انداختن ته سیگار به اطراف جاده ها و مزارع خودداری کنید. بسیاری از آتش‌سوزی‌ها به همین علت ایجاد می‌شود.

 

۵-حتی‌الامکان برای پخت و پز از گاز پیک‌نیک استفاده کنیم و از روشن کردن آتش بپرهیزیم.

 

۶-در هنگام تردد در جاده‌های جنگلی و کوهستانی برای حفظ جان خود و سرنشینان و هم چنین حیواناتی که در جاده ها تردد می‌کنند ، سرعت مجاز را رعایت کنیم.

 

۷-از آسیب زدن به گندمزارها, باغ ها و آلوده نمودن آب‌ها پرهیز کنیم.

 

۸-گیاهان دارویی و خوراکی را به منظور حفظ رشد آن‌ها از ریشه جدا نکنیم و در صورت نیاز ، دستچین کنیم.

 

۹-از لمس کردن نوزاد حیوانات و جوجه پرندگان خودداری کنیم. در بسیاری از موارد دیده شده است تماس با انسان و گرفتن بوی انسان سبب ترد شدن نوزاد توسط گونه والد شده است.

 

۱۰-از نوشتن یادگاری روی تنه درختان و اماکن طبیعی پرهیز کنیم.

 

۱۱-آداب رسوم مردم بومی هر منطقه را رعایت کنیم و با خرید محصولات و صنایع دستی از آن ها حمایت کنیم.

 

۱۲-باقی‌مانده غذا را در اطراف جاده‌ها رها نکنیم زیرا این کار سبب تردد بیشتر آن‌ها در جاده‌ها و افزایش احتمال تصادف خودروها با حیوانات می‌شود.