چرا ترفند نخریم تا ارزان شود در کشور ما جواب نمی دهد؟

*چرا ترفند نخریم تا ارزان شود در کشور ما جواب نمی دهد؟*

*به سه دلیل*

*همراه با ارائه چهار راه حل :*

*با نشر این مطلب به اقصاد کشور و جلوگیری از گرانی کمک کنیم:*

به قلم : علی عبادنسب. هندیجان ۱۴۰۰/۴/۲۴

۱- متاسفانه تحریم ها و ضعف های متولیان امور اقتصادی و تجارت و عدم استفاده از علم نوین اقتصاد و تجارت در کشور و عدم توجه به منافع مردم، باعث شده که ارزش پول ملی بیش از حد و به صورت نامتعارف، پایین بیاید در نتیجه اجناس تولید داخل برای کشورهای همسایه که پولشان قدرت بیشتری دارد و متقاضی خرید کالاهای ما هستند، تقریبا مفت و ارزان است مثلا قیمت تولیدات ایرانی برای یک عراقی در حدود نصف یا حتی یک سوم یک کالای تولید عراق یا ترکیه یا عربستان است، بنابراین همیشه تقاضا برای اجناس ارزان تولید ایران وجود دارد پس قیمت آن با نخریدنِ ما، کمتر نمی شود بلکه حتی ممکن است به دلیل صادر شدن، بیشتر هم شود.

۲- دولت هم ابایی از این ندارد که کالاهای مورد نیاز مردم، حتی مواد غذایی و تره بار و مواد پروتئنی مثل مرغ را که مردم کشورمان به شدت به آن نیاز دارند، صادر شود و جلوی آن را نمی گیرد چون برایش ارز آوری دارد. درصورتی که *هیچ کشور پیشرفته ای، اجازه نمی دهد ارزاقی که مردمش به آن نیاز دارند به کشورهای دیگر صادر شود چون متولیان اقتصاد و تجارت و حکام این کشورها می دانند که این امر باعث گرانی کلاهای مورد نیاز مردم و نارضایتی عمومی شده و پیامدهای اجتماعی بسیاری را به دنبال دارد*

۳- به دلیل تحریمها و ضعفای مدیریتی و کمبود امکانات، در کشور ما، تولید ارزاق و کالاهای مورد نیاز مردم کمتر از نیاز کشور است یعنی تقریبا همیشه تقاضا بیشتر از عرضه است و این امر یکی دیگر از علل گرانی است، در چنین شرایطی هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که کالایی که خود مردم، به شدت به آن نیاز دارند به خارج صادر شود *این امر مثل این است که پزشکی از کسی که خود دچار کم خونی شدید است، برای شخص دیگری که وضعیت بهتری دارد، خون بگیرد قطعا یک پزشک دانا چنین کاری را انجام نمی دهد.*

بنابراین *ترفتند نخریم تا ارزان شود،* در کشور ما جواب نمی دهد *بلکه باعث می شود که فرصت بیشتری برای دلالان دولتی ارز و سودجویان و مکندگان خون مردم پیش آید که بیشتر و بیشتر ارزاق و کالاهای مورد نیاز مردم را صادر کنند* و به دلیل کمبود ارزاق و افزایش تقاضا، هر روز ارزاق مورد نیاز مردم از قبیل لبنیات، میوه و تربار و مواد پروتئینی و… گرانتر و گرانتر می شود.

راه حل ها :

۱-راه حل این است که کشور ما هم نخست مثل کشورهایی که به مردمشان اهمیت می دهند، صادرات کالاها و ارزاق مورد نیاز مردم را ممنوع کند.

۲- دولت باید برای ارز آوری و کاهش قیمت کالاهای اساسی، از ترفند دیگری به جز صادر کردن ارزاق تولید داخل استفاده کند، ترفتدی مثل *بسته بندی و صادرات اجناس وارد شده از کشورهایی که تولید کننده عمده برنج و جای و دانه های روغنی هستند، یعنی کشورهایی مثل هند و پاکستان و سریلانکا و بنگلادش.* وارد کردن عمده و فله برنج، چای، شکر و دانه های روغنی و سپس ارائه بسته بندی جذاب و مناسب و برچسب زنی و صادرات برنج، چای و روغن می تواند ارز بسیاری را وارد کشور کرده و قیمت ها را در داخل کشور نیز کاهش دهد.

۳- متولیان اقصاد کشور به راحتی می توانند با بستن قراردادهای بلند مدت و اجاره کردن هزاران هکتار از زمینهای زارعی در کشورهایی هند و سریلانکا و بنگلادش که نیروی کار ارزان و آب و زمین کافی و زمینه های تولید انبوه ارزاقی مثل برنج و شکر و چای و دانه های روغنی را دارند، میلیون ها تن برنج، جای و روغن و شکر را به راحتی و بدون هدر دادن منابع آب کشورمان، تولید کرده و علاوه بر تأمین نیاز داخلی مازاد آن را به کشورهای متقاضی صادر کرده و ارز مورد نیاز کشور را تأمین کرده و از گرانی ارزاق در کشور جلوگیری کنند.

۴- تولید محصولاتی که ارز آوری فراوانی دارند و مواد اولیه آن به راحتی در کشور قابل تامین است مثل محصولات بهداشتی از قبیل شامپو، صابون، خمیر دندان و پودرهای شستشو و حتی مسواک و مواد آرایشی و عطر و ادوکلن و بسته بندی لوکس آنها شبیه به برندهای معروف و صادرات آن به خارج از کشور. به عنوان مثال می توان با فروش یک شامپوی ۲۵۰ گرمی (تقریبا ۳۰۰سی سی)، معادل صادر کردن ۱۰ کیلو سیب زمینی ارز وارد کشور کرد و منابع کشور را نیز هدر نداد.