چگونه میشود که مجلسی با اقتدار داشته باشیم

چگونه میشود که مجلسی با اقتدار داشته باشیم

باید مراقب بود با حاشیه سازی آب را گل آلود نکنند و عده ای با فریب رای نیاورند.

باید حواسها جمع باشد که فریب رفتارهای پوپولیستی(عوام فریبانه)را نخوریم.
یک عده ای با هزار وعده و نیرنگ می خواهند صندلی های قدرت را کسب کنند.
مردم از گرانی. از تورم. از رانت خواری. مردم از ویژه خواری.مردم از حزب و طایفه گرایی. مردم از شعارهای بی عمل. مردم از قول و قرارهای پشت پرده ها. مردم از ترسوها معامله گرها خسته شده اند.

اگر چه از بین نمایندگان فعلی قلیل افرادی هستند که شایسته انتخاب مجدد هستند اما برای حجامت کشور نیاز به هوای تازه است.

در گرو هر انتخاباتی نهایتا مجلسی شکل می گیرد،انتخابات درهر نظام وکشوری مظهر یک حماسه سیاسی بوده و از طرف دیگر آن نظام حاکم را مشروعیت می بخشد،و در کشور ما مظهر اقتدار و آبروی نظام و جمهوری اسلامی است،اگر چه تا بحثی از مجلس به میان می آید نام شهید مطالبه گر سید حسن مدرس در ذهن ها تداعی میشود وتوصیه حضرت امام “ره”را بیاد می آوریم که می فرمودند :افرادی مانند شهید مدرس را به مجلس بفرستید حال بماند که آیا درجامعه امروز و یا بهتر بگویم در بین ۳۹۰ نفری که در استانمان خود را به هر زحمتی بوده به این مرحله از انتخابات رسانده اند و خود را شایسته وکالت مردم دانسته اند تا چه اندازه ای به شهید مدرس ها، شهید رجایی ها و…شباهت دارند جای بحث و تردید وجود دارد!
به راستی مگر امثال مدرس ها و رجایی ها و بهشتی ها چه در وجود خود داشته بودند که درتاریخ ما بدون آنکه باجی داده باشند بدون اینکه یال و کوپالی برای خود جمع کرده باشند،بدون اینکه حشم و خدمی داشته باشند اینگونه ماندگار شدند؟

درپاسخ به این سوال جواب هایی از این دست را بخاطر می آوریم
آری مدرس در زمانی که کمتر کسی می توانست استقلال رای داشته باشد،استقلال رای و استقلال عمل داشت،مدرس همواره منافع کشور و مصالح جامعه و ملت را در نظر می گرفت،مدرس از مقبولیت اجتماعی بالایی برخوردار بود،هرگز در بیان حقایق و مصالح ملت تردید نداشت،دربیان مشکلات و مسائل روزجامعه دچار لکنت زبان و محافظه کاری نمیشد،اهل معامله باهیچ کس نبود،مثل شیشه بود اگر او را می شکستندتیز ترمیشد،با صراحت و با شفافیت موضع گیری می کرد،تمام آرای و تصمیمات او با تکیه براخلاق و محوریت احکام شرعی و اسلامی بود اگرچه خود مجتهد بود اما همواره از خرد جمعی بهره می گرفت و ادعا نداشت که خودش عقل کل است،با علما ونخبگان و روشن فکران جامعه و حتی از پایین ترین قشر جامعه گارگران،کشاورزان…مشورت می گرفت با صاحبان پول و ثروت حشر و نشر نداشت،سیاست های کاری خود را در گده های شبانه و با یک عده لات و لوت های سیاسی و پشت درب های بسته و در اتاق فکر های مخوف مشخص نمی کرد،برای حذف نیروهای ارزشی شاخ وشانه نمی کشید،به معنای واقعی حامی محرومان،پابرهنگان بود،خود را مدافع حقوق برزمین مانده مستضعفان می دانست به این نگاه نداشت که آیا دراین موضع گیری آرایش رویش و یا ریزش دارند،از فردای رای آوردن بفکر رای آوردن دور بعد بدون شک نبود، خط کش و معیاری که دستش بود رفیق بازی و منافع خودش نبود،هیچ گاه احساس انزوا نکرد،حق را شجاعانه،جسورانه فریاد میزد به گونه ای که چهار ستون مجلس که بجای خود،تخت شاهنشایی را هم به لرزه در می آورد!

تا جایی که روزی رضا شاه به او گفت ای پیرمرد از جان من چه می خواهی و او در پاسخ گفت می خواهم تو نباشی!

هرگز حق را پایمال نمی کردو یا بهتر بگویم اجازه پایمال شدن حق را نمی داد ،خوب و یا بد بودن افراد را همراه و یا هم دم خود بودن نمی دانست،حرف و عملش یکی بود،ظاهر و باطنش یکی بود،درآن دوره ستم شاهی رضاخان از گفتن حقایق ابایی نداشت ترسی نداشت!

مدرس بدون شک دنبال تیتر اول نشریات نبود،اهل ژست گرفتن نبود،اهل غوغا سالاری نبود،مدرس برای جلب رضایت این و آن جای حق و باطل را عوض نمی کرد،مدرس دنبال تسویه حساب های حزبی و جنایی نمی رفت و هرگز دنبال تقسیم غنایم جنگی بین انصارخود نبود!

در سپردن بیت المال به این و آن احتیاط می کرد اطرافیان خود را از بهترین ها انتخاب می کرد،آری اینگونه بود که نام مدرس ماندگار شد. ساق دوش نداشت،غنائم و پست و منصب ها را بین خودی ها تقسیم نمی کرد،آری ممکن است نتوانیم مانند مدرس ها بیابیم اما نزدیک به او شاید…

در حال حاضر به نمایندگانی مومن.انقلابی.شجاع.دارای روحیه انقلابی. کارآمد طرفدار عدالت به معنای واقعی کلمه ، آزاده…نیاز داریم برای بودن ایرانی قوی به مجلسی قوی و سوار نظام هایی با آرا بالا نیاز داریم.

به امید روزهای خوب
بلوط ماندگار