هشدار ویژه | رفتن فرماندار مسجدسلیمان برابر با توجیه و پذیرش دوره ای پر از حذف و تبعیض

 

رفتن فرماندار برابر با توجیه و پذیرش دوره ای پر از حذف و تبعیض…

 

این روزها شنیدن خبرهای ضد و نقیض در خصوص رفتن و ماندن فرماندار در سطح شهر کم به گوش نمیرسد و به واسطه ی آن نیز بازار گمانه زنی در این خصوص داغ شده است.

 

اما فارغ از چرایی و چگونگی آن، میتوان با نگاه و نگرشی جامعه شناسی، با توجه به شناخت بافت فرهنگی موجود در شهرستان، به تحلیل کنش و واکنش های صورت گرفته از طرف شهروندان و البته در دنیای مجازی پرداخت.

 

که البته امیدواریم این دغدغه و نوع نگرش از دید مسولین صاحب رای و نظر نیز پنهان نماند.

 

در ابتدا دنیای مجازی به یکباره پر شده از خبرهای شتاب زده و به نوعی این ذهنیت را تداعی مینمودکه بانیان آن از سر کلافگی، چنگ زدن به هر ریسمانی را روا دانسته و برای رسیدن به هدف، استفاده از هر ابزاری را موجه میدانند.

 

اما مهمتر از آن بازخورد این حرکت، از طرف شهروندان از یک سو و نیز خواص جامعه، از جمله کنشگران و فعالان اهل قلم و رسانه، از سویی دیگر بود.

در یک طرف تعداد محدودی از رسانه ها مجازی که صرفا به بازنشر خبر، بدون اطمینان از صحت و سقم آن پرداخته و به نوعی میتوان این برداشت را داشت که به انتظار دیدن بازخورد اخبار نشر داده شده در بین شهروندان بودند.

اما در مقابل با هجمه مقالات و تحلیلاتی پخته و دلسوزانه از طرف اهل قلم و کنشگران سیاسی،فرهنگی و اجتماعی بودیم که مستقلا دست به نقد حرکت انجام شده و دفاع از عملکرد فرماندار زدند.

 

و این دقیقن با برخورد اکثریت جامعه که مواجه ای توام با نگرانی، شوک و کدورت خاطر داشته اند هم خوانی داشت.

 

آن هم به واسطه ی همه ی بی اخلاقی های صورت گرفته در چینش ها و انتصابات صورت گرفته طی این چهار سال،که به نوعی به لکه ای چرکین،در خاطر، و روان شهروندان بدل شده،تا در آستانه ی انفجار قرار بگیرند.

 

اما جدای از آنکه بخواهیم به نقد عملکرد فرماندار بپردازیم،آن هم عملکردی در بازه ی ۷ ماهه! سوال پیش آمده این است که به راستی چرا هیچ اراده ای در جهت نقد مدیران ضعیف سطح شهرستان، با عملکردی کمرنگ و بی تاثیر در دوره های طولانی تر چندین ساله نمیبینیم!؟

 

پس مطمئنن ذهن جامعه به سمت و سویی دیگر سوق پیدا میکند، جایی که میبیند هیچ راهی برای پر کردن خلا ها و ضعف های موجود در راستای پاسخگویی نمیماند، مگر پاک کردن صورت مسئله، آن هم در زمانی که شخص فرماندار و یا هر شخص حقیقی دیگر در مسیر به چالش کشاندن عملکرد مدیران و البته حامیان آنها داشته اند.

اما باز هم قانونی نانوشته میگوید، اگر هر سیستمی را به جبر، در مسیر یکپارچه سازی، بدون نگاهی مخالف و منتقد سوق دهی ، باز هم بذر مخالفت و اعتراض از دل همان سیستم رشد خواهد کرد و نیز نتیجه ای جز فنا و فساد و تباهی نخواهد داشت.

 

پس بدون شک،این مسیر، برای بازی گردانندگان آن محکوم به شکست خواهد بود،آن هم در شرایطی که حتا جامعه هم هیچ اعتراضی نکنند.

این بازی، دو سر باخت خواهد بود و از پیش باختگان آن نیز ، هم اینک در محضر جامعه مشخص و هویدایند.