مسئولیت های اجتماعی نفت در خوزستان / حقیقت یا دروغی ۴۰ ساله

مسئولیت های اجتماعی نفت در خوزستان / حقیقت یا دروغی ۴۰ ساله

 

 

بخش اول – مسئولیت های اجتماعی نفت در خوزستان

حقیقت یا دروغی ۴۰ ساله

 

مطابق با ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ و ﻧﻈﺎم ﻧﺎﻣﻪ ﻧﺤﻮه اﯾﻔﺎی ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽدر ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ که ﮐﻠﯿﻪ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی اﺻﻠﯽ و ﻓﺮﻋﯽ و ﺗﺎﺑﻌﻪ وزارت ﻧﻔﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﻤﻮل ﻣﻔﺎد آن هستند وزارت نفت می بایست با توجه به آثار محیط اجتماعی بر کارایی صنعت نفت و با هدف ارائه تصویر مناسب از صنعت نفت در افکار عمومی وایجاد افزایش اعتماد اجتماعی، بهبود روابط با جوامع محلی و تسهیل شرایط کاری صنعت نفت در این جوامع  اقداماتی را انجام دهد.

 

 

در این نظام نامه جوامع محلی و توانمند سازی به این ترتیب معرفی شده اند:

– ﻣﻘﺼﻮد از ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺤﻠﯽدر اﯾﻦﻧﻈﺎمﻧﺎﻣﻪ ﮔﺮوﻫﯽاز ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮده و ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾﺎ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ داﺷﺘﻪ و ﯾﺎ از آن ﺗﺎﺛﯿﺮﻣﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ.

 

-ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی: ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی از روشﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮع ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ، آﮔﺎﻫﯽﺑﺨﺸﯽ ، آﻣﻮزﺷﯽ و ﺗﺴﻬﯿﻞﮔﺮی ، ﺑﻪوﯾﮋه آﻣﻮزش ﻫﺎی ﻓﻨﯽ و ﺣﺮﻓﻪای و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺑﻨﯿﻪ ﻋﻠﻤﯽ داﻧﺶآﻣﻮزان ﮐﻢ ﺑﻀﺎﻋﺖ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ وﯾﮋه ﺑﻪ زﻧﺎن و دﺧﺘﺮان  ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺧﻮداﺗﮑﺎﯾﯽ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽدر ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺤﻠﯽ.

 

 

در همین نظام نامه گستره مناطق جغرافیایی که می بایست وزارت نفت و شرکت های تابعه آن به مسئولیت های اجتماعی خود عمل نمایند قید شده است. به این ترتیب استان ما جزو منطقه دو در این نظام نامه معرفی شده است و تعریف منطقه ۲ به شرح زیر است.

ﻣﻨﻄﻘﻪدو: ﺣﻮزه ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻧﻔﺖﺧﯿﺰ ﺟﻨﻮب، ﻧﻔﺖ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﮐﺰی ﻓﻼت ﻗﺎره، ﻧﻔﺖ اروﻧﺪان ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺗﺎﺳﯿﺴﺎت ﻓﺮآورﺷﯽ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻدﺳﺖ در ﻫﻤﺎن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺎﻧﻨﺪ . و  ﭘﺎرﺳﯿﺎن و ﻗﺸﻢ ﭘﺎﻻﯾﺸﮕﺎه ﻫﺎی ﮔﺎز ﺷﻬﯿﺪ ﻫﺎﺷﻤﯽ ﻧﮋاد، ﺑﯿﺪ ﺑﻠﻨﺪ

ﺗﺒﺼﺮه: ﻣﻨﻄﻘﻪ وﯾﮋه اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺎﻫﺸﻬﺮ ﻧﯿﺰﺟﺰء ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد

 

 

وقتی بیشتر این نظام نامه را مطالعه کنیم به عمق فاجعه بیشتر می بریم که طبق این نظام نامه نفت مناطق نفت خیز جنوب و دیگر شرکت های زیرمجموعه وزارت نفت و این شرکت چه کارهایی می بایست در خوزستان انجام شود که نشد.

در موضوعات و زمینه های عمل همین نظام نامه:

نیازسنجی، ارزیابی و اجرای طرح های(عمرانی) فیزیکی در مناطق مورد نظر

ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽدر ﻣﻨﺎﻃﻖ ﯾﮏ و دو در ﺳﻘﻒ اﻋﺘﺒﺎر ﻣﺼﻮب ﻫﯿﺌﺖ ﻣﺪﯾﺮه ﺷﺮﮐﺖ  اﺻﻠﯽ ﺑﺮای ﻫﺮ ﻣﻮرد.

برقراری ارﺗﺒﺎط ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎ ﻣﺮدم، ﺟﺮﯾﺎﻧﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﺰرﮔﺎن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﯾﮏ و دو ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﯾﺠﺎد اﺣﺴﺎس ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻣﺸﺘﺮک، اﻗﻨﺎع و ﺗﻨﻮﯾﺮاﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ.

 

 

جالب اینجاست که در موضوع طرح های عمرانی(فیزیکی) نیز دقیقا تعاریف و موضوعات مشخص شده است:

درروﺳﺘﺎﻫﺎ :ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻬﺪاﺷﺖ، درﻣﺎﻧﮕﺎه، ﻣﺪرﺳﻪ، آب آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ و ﻓﺎﺿﻼب، ﻃﺮح ﻫﺎدی روﺳﺘﺎﯾﯽ ، ﺳﺎﻟﻦ ورزﺷﯽو زﻣﯿﻦﭼﻤﻦ.

درﺷﻬﺮﻫﺎ: درﻣﺎﻧﮕﺎه، ﻣﺮاﮐﺰ آﻣﻮزﺷﯽ ، ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻣﺮاﮐﺰ ﻓﻨﯽ و ﺣﺮﻓﻪای ، ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﭼﻨﺪﻣﻨﻈﻮره، ، ﺳﺎﻟﻦ ورزﺷﯽ و زﻣﯿﻦﭼﻤﻦ.

 

 

در این نظام نامه تاکید بر یک بند آمده است که اصل باید بر این باشد که این کارها و طرح ها از طریق عقد موافقت نامه با دستگاه های اجرایی ذیربط (بودجه در اختیار آنها گذاشته شود)  به انجام برسد و از ارتباط مستقیم با پیمانکار پرهیز گردد و این مدیریت به عنوان ناظر عالی در اجرای طرح ها ایفای نقش کند.

همچنین در پایان این نظام نامه ﻧﯿﺰ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻠﯽ ﮔﺎز، ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻠﯽﭘﺎﻻﯾﺶ و ﭘﺨﺶ و ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻠﯽ ﭘﺘﺮوﺷﯿﻤﯽﻧﯿﺰ مکلف شده اند تا ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻔﺎد اﯾﻦ نظام نامه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺻﻠﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺧﻮد، ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد اﻗﺪام ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ .

 

 

قضاوت با خوانندگان است ، وقتی نگاهی به دیگر شرکت ها و وزارت خانه های نفتی در دنیا مثل عربستان ، قطر ، کویت ، امارات متحده عربی ، عمان ، و… میاندازیم و میزان اجرای تعهدات مسئولیت های اجتماعی آنها را با وزارت نفت خودمان مقایسه میکنیم سوالهای بسیار زیادی در ذهن ایجاد می شود که حق ۴۰ سال واندی خوزستان از نفت کجاست و این تنها یک بخش از حق و حقوقی است که می بایست در مناطق شهری و روستایی به خوزستان داده می شد.

 

 

به قلم : نوید احمدپور