خدا با ماست 

خدا با ماست

در حین جنگ احد ، مشرکین شعار می دادند که “اُعلُ هُبَل”* که به معنای این بود که ای بُت هبل، به پرواز در آی و مارا یاری کن…
مسلمین از پیامبر اکرم (ص) پرسیدند که چه واکنشی نشان دهند؟ پیامبر فرمود؛ شعار دهید “اللهُ اَعلی و اَجل” (الله برتر و بلند مرتبه تر است).

بعد از مدتی مشرکین شعار دادند که “اِنَّ لنا العزی و لا عزی لکم” (بُت عُزا مال ماست و برای شما نیست)… مسلمین باز نزد پیامبر اکرم(ص) آمدند و پیامبر فرمود؛ “اللهُ مولانا و لا مولا لکم” (الله مولای ماست و شما مولایی ندارید) …

ماجرای امروز ما در مقابل آمریکا هم ماجرای جنگ احد است؛ اگر باور کنیم که اللهُ مَولانا ( الله ولی ماست) و دشمن ما از حمایت خداوند محروم است؛ بهتر می توانیم بر اضطراب و شرایط فعلی مدیریت و تسلط داشته باشیم چرا که در مقابل ما یک قدرت زورگو و متجاوز جهانیست و ممکن است برخی از دوستان نسبت به هیبت او، دچار اضطراب شده باشند.

برای تکمیل این بحث و برای دقت بیشتر در ظرافت این معنا، باید نقل قولی کنیم از عبدالملک حوثی، رهبر انصار الله یمن که پس از پنج سال جنگ فرسایشی عربستان علیه کشورش خطاب به بن سلمان به طعنه گفت:”وقتی دریا با توست، جو با توست، خشکی با توست، نفت با توست، پول با توست، مزدوران با تو هستند، اِمریکا و اسرائیل و انگلیس و فرانسه و اتحاد کشورهای عربی با تو هستند، اما پیروز نمی‌شوی، یقین بدان که خدا با تو نیست…”

اینکه ما وارد جنگی خواهیم شد یا نه مشخص نیست، اما نکته ای که باید گفت این است که الزاماً همه ی معادلات را این دو دو تا چهار تا های ما تعیین نمی کند و باید به الطاف الهی امید داشت و این بسیار جدی تر از خیال پردازی است.

یادداشت/محمد کیانپور برجویی