جاده مرگ همچنان قربانی می گیرد!

لزوم ورود مدعی العموم برای تعقیب کیفری مسئولان سهل انگار

بزرگراه امام حسن مجتبی(ع) محور اهواز به ملاثانی یکی از شاهرگ‌های ترانزیتی و حمل و نقل جاده‌‌ای خوزستان و یکی از شاهراههای مواصلاتی جنوب به شمال استان است. این ویژگی موجب شده است تا میزان تردد وسایط نقلیه سبک و سنگین از این محور به طور قابل ملاحظه ای نسبت به سایر محورهای مشابه بالاتر باشد. طول این جاده تا شهر جدید رامین حدود ۴۵ کیلومتر است.

از محور اهواز – ملاثانی به عنوان جاده مرگ تعبیر می‌شود، در واقع حجم بالای آمار تصادفات و تلفات انسانی در این محور پرتردد و سانحه‌ساز موجب شده است که قصه خونرنگ تصادف در این شاهراه مواصلاتی تکرار شده و عنوان “جاده مرگ” را برای آن تثبیت کند.

اصلی ترین مشکل بزرگراه امام حسن مجتبی(ع) نبود روشنایی کافی، بریدگی های غیراستاندارد، نبود زیرگذرهای مناسب حداقل در ۴ نقطه حیاتی (روبروی روستای ربیخه، روستای زرگان ابوفاضل، زرگان البصره و روستای تلبومه)، نبود دوربین های کنترل سرعت و همچنین وجود سرعتگیرهای غیر استاندارد در محدوده شیبان این مسیر را به یکی از خطرناک ترین و هولناک ترین گذرگاه های خوزستان تبدیل کرده است. با توجه به اینکه روزانه ترددهای بی‌شماری در این مسیر انجام می‌شود این موضوع خطرات بسیاری را به دنبال دارد.

این جاده با لقب جاده مرگ همچنان قربانی می گیرد، همین دیروز بود که یک خانم اهل شیبان به دلیل عبور از عرض بزرگراه و برخورد خودروی عبوری با وی کشته شد و حادثه ای مرگبار را رقم زد. چندی پیش یک راکب موتورسیکلت از اهالی شهرستان باوی نیز به دلیل نواقص موجود در این محور به کام مرگ رفت. همچنین تابستان امسال ۳ نفر از جوانان این شهرستان باز هم به دلیل عدم روشنایی کافی در این محور کشته شدند و موارد بسیار دیگری که ویترینی از حوادث تلخ و دردناک را با خود به همراه دارد.

آمار تصادفات و به دنبال آن کشته و زخمی‌های این جاده، بسیار بالا بوده و کمتر خبر تصادفی از جاده‌های استان شنیده می‌شود که اثری از جاده اهواز – ملاثانی در آن نباشد و همین امر سبب شده که شنیدن نام این جاده یادآور مصیبت و سوز از دست دادن عزیز برای بسیاری از خانواده‌ها باشد. با این وجود متاسفانه اراده چندانی برای پیشگیری از بروز سوانح رانندگی مرگبار در این محور در میان متولیان وجود ندارد.

۱۵ کیلومتر از جاده مرگ در تاریکی مطلق بسر می برد. قسمتی از این جاده حدفاصل انتهای شیبان تا سه راهی روستای ربیخه در حدود ۵ کیلومتر و همچنین از انتهای نیروگاه رامین تا ورودی ملاثانی فاقد روشنایی است. به علت اینکه سرعت ماشین ها در این بزرگراه بالا است خاموشی این محور دید رانندگان را کاهش داده و تصادفات مکرر و حوادث تلخ و ناگوار را به دنبال داشته است.

براساس اطلاعات به دست آمده، روزانه بیش از ۱۰ هزار خودرو در این مسیر تردد می کنند. حجم ترافیک هر محور نشان‌دهنده اهمیت تامین روشنایی در آن است. مردم و رانندگان زیادی از وضعیت این جاده به‌خصوص هنگام تاریکی شکایت دارند. این مسیر پرتردد شب‌ها بدون روشنایی است و به دنبال آن شاهد حوادث و تصادفات تلخ بسیاری بوده که عمده دلیل آن نبود دید کافی به ثبت رسیده است. تاریکی شب و نبود روشنایی در جاده برای رانندگان خطر ساز است ضمن آنکه نبود روشنایی کاهش امنیت را به دنبال دارد.

چنانچه در محوری تصادفات شب ۳۰ درصد بیشتر از روز باشد، وزارت راه و شهرسازی یا سازمان راهداری حمل‌و‌نقل جاده‌ای ملزم به تامین روشنایی خواهد بود.

طبق استانداردها برای هر یک کیلومتر نیاز به ۲۰ پایه تیر است که حداقل ۲۵۰ تا ۲۷۰ میلیون تومان برای تهیه آن نیاز است. برای تامین روشنایی این محور اعتباری قابل توجه به میزان ۵۰ میلیارد ریال نیاز است که باید تخصیص داده شود.

به دلیل اینکه دو طرف جاده شش بانده امام حسن مجتبی (ع) منطقه مسکونی شامل ویس و شیبان و روستاهای در مسیر وجود دارد، به طور حتم خودروهای فراوانی نیاز به گردش به چپ و راست جاده دارند. بنابراین باید چندین دور برگردان یا (U turn) بر روی آن احداث کرد.

با این حال، موارد پیش گفته، تنها وجوه خطرناک این جاده نیستند، بلکه وجود سرعتگیر غیراستاندارد و عدم روشنایی کافی در شب مزید بر علت شده است تا رانندگی در محور اهواز ملاثانی، در حد اعلای خطر باشد و احتمال مرگ، به طرز مضاعفی افزایش یابد.

مسئولان استان خوزستان همواره در جلسات مختلف به داشتن راه‌های ارتباطی با سایر استان‌ها فخر می‌فروشند، اما شاید این مسئولان سری به وضعیت نامناسب محور اهواز – ملاثانی نزده‌اند که ببینند جای فخر ندارد!

جالب اینجاست که کسی از مسئولان پاسخگوی افکار عمومی نیست ولی این نگرانی همچنان پابرجاست و مردم بی گناه را به کشتن می دهد.

اصلاح این اشکالات فنی و مرتفع کردن دغدغه مردم از وظایف راه و شهرسازی، سازمان راهداری حمل‌و‌نقل جاده‌ای و مسئولان ارشد استانی است. جلوگیری از به خطر افتادن جان شهروندان مهمتر از پاس دادن اعتبار این طرح به وزارتخانه‌های مربوطه و یا محل اعتبارات ملی و استانی است و شایسته است مسئولان به وظایف خود عمل کنند و اعتبارات را بهانه نکنند.

مردم همچنان امیدوارند وزارت راه و شهرسازی و مسئولان مربوطه خواسته به حق آنان را اجابت کرده و با نظر مساعد دستور ساماندهی و اصلاح این محور را صادر کند.

هرچند شرایط به گونه ایست که به نظر می رسد همچنان باید منتظر ماند و به نظاره نشست که تا چه زمان جان مردم و مسافرین این محور برای مسئولان مهم است و چه وقت می‌خواهند اقدامی عملی برای کاهش آمار داغدار شدن خانوارها در این محور انجام دهند.

لذا در صورت عدم اصلاح این محور و یا وارد شدن خسارات مالی و جانی به شهروندان، این جاده مرگ را به لیست سیاه برخی پروژه ها اضافه نمود و نام مسئولان مقصر در اجرای این پروژه ناقص‌الخلقه را در کنار مسئولان ناکام پیشین قرار داد.

مردم شهرستان باوی انتظار دارند تا سرانجام کابوس جاده مرگ در ذهن مردم به رؤیایی خوش تبدیل‌شده و بالاخره وعده تکراری مسئولان محلی و استانی برای ساماندهی این محور پرحادثه هر چند بسیار دیر، اما در نقطه‌ای به تحقق برسد.

به نظر می رسد وقتی قرار است احداث یک پروژه در دستور کار مسئولان و متولیان قرار گیرد تمام جوانب امر باید در نظر گرفته شود تا مواردی همچون بزرگراه اهواز – ملاثانی تکرار نشود که فاقد استانداردهای لازم می باشد و طبیعی است که به دلیل اشتباهات فنی طراحان و محاسبان آن، زیان های فراوانی تا مدت ها متوجه شهروندان ما خواهد شد زیرا کیفیت فدای سرعت می گردد!

باشد که این یادداشت سندی تاریخی و تلنگری در این رابطه باشد که چند صباح دیگر، جای هیچ توجیهی باقی نماند.

واعتبروا یا اولی الابصار
والسلام علی من اتبع الهدی