بندر هندیجان نگین خلیج‌فارس
شهری است برکنار دریا چنانکه موج دریا برکنار شهر می‌زند هر که از پارس به راه خوزستان به دریا رود و آن‌که از بصره و خوزستان به دریا رود همگان راه آنجا باشد و کشتی‌هایی که از دریا برآید بر این اعمال رود به مهرویان بیرون آید و داخل آن بیشتر از کشتی‌ها باشد و جز خرما هیچ میوه نباشد.
هندیجان از شهرهای تاریخی ایران در جنوب شرقی خوزستان، در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی ماهشهر و در شمال خلیج فارس واقع شده است با توجه به گذر رودخانه زهره از وسط این شهر مناظر طبیعی و زیبایی در آن شکل‌گرفته است.
هندیجان (هندیون، هندیان، هندیگان) یکی از شهرهای تاریخی
ایران با قدمتی بیش از ۳۰۰۰ سال، در جنوب شرقی
استان خوزستان و در ۷۵ کیلومتری جنوب شرقی بندر
ماهشهر در غرب شهرستان بهبهان و در شمال بندر دیلم قرار
گرفته است. رودخانه‌ای موسوم به هندیجان یا زهره این شهر
را به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند.هندیجان بندری
است که در ۳۰٫۱۵ درجه عرض جغرافیایی و ۴۹٫۴۳
درجه طول شرقی شهرستان اهواز قرار دارد و ارتفاع این شهر
از سطح دریا به ۵ متر می‌رسد. آبادیهای هندیجان در قرون
اخیر بسیار بوده اند ولی به علت بیماری طاعون در سال ۱۲۴۷
هجری قمری شهر هندیجان رو به خرابی نهاد.زبان این
دیار فارسی با گویش محلی (گویش بندری) است که البته تشابهات
بسیاری میان این گویش و گویش اقوام بختیاری وجود دارد.
بندر مهرویان که اکنون به نام بندر هندیجان تغییر نام داده در زمان سلسله ساسانیان رسماً شروع به‌کار کرده، این بندر توانسته بود رونق بسیار گسترده‌ای در اقتصاد و دریانوردی داشته باشد در زمان شاهپور دوم نیروی دریایی عظیمی در منطقه خلیج فارس برقرار شد که بندر مهرویان (هندیجان) یکی از آن بنادر بوده است.
در نزدیکی هندیجان آثار بندر تاریخی «مهرویان یا مهربان» و شهر تاریخی ریو اردشیر قرار داشته است. مهرویان از دوره عیلامی تا قرن چهارم هجری و احتمالاً تا مدت‌ها بعد نیز بندر تجاری مهمی بوده است که از طریق آن کالاهای دور و نزدیک و حتی کشور چین وارد منطقه می‌شد و نیز مشاهده شده که در شهر ریو اردشیر کشتی می‌ساختند.
رودخانه زهره هندیجان با طول تقریبی ۲۷۵ کیلومتر در سه استان فارس، کهگیلویه و بویر احمد و خوزستان جریان دارد که از کوه «کنه دوده» استان فارس سرچشمه می‌گیرد. پس از ورود به خوزستان و گذشتن از زیدون بهبهان و هندیجان به خلیج‌فارس می‌ریزد. متوسط آب دهی سالانه کل حوضه این رودخانه در محل ایستگاه دهملا برابر ۸۳ مترمکعب در ثانیه برآورد شده است.
علی‌اکبر دهخدا در لغت‌نامه خود بندر مهربان را این‌گونه بیان می‌کند
شهری است برکنار دریا چنانکه موج دریا برکنار شهر می‌زند هر که از پارس به راه خوزستان به دریا رود و آن‌که از بصره و خوزستان به دریا رود همگان راه آنجا باشد و کشتی‌هایی که از دریا برآید بر این اعمال رود به مهرویان بیرون آید و داخل آن بیشتر از کشتی‌ها باشد و جز خرما هیچ میوه نباشد و گوسفندان آنجا بیشتر بز باشد و بزغاله پرورند و همچنان که به بصره می‌گویند بزغاله تا هشتاد رطل و صد رطل برسد بیشتر نیز و به رز و کتان بسیار باشد چنانکه به همه جای ببرند و جامع و منبر است.
در کتاب جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی آمده است: به فاصله کمی از رودخانه شیرین یعنی رودخانه زهره که به‌تازگی به رودخانه تاب موسوم است بندر مهرویان در مرز غربی فارس واقع است. این لنگرگاه اولین بندری بوده که کشتی‌ها وقتی از بصره و مصب دجله به عزم هند بیرون می‌آمدند به آن می‌رسیدند و این بندر در قرن چهارم هجری شهری معمور بود و مسجدی خوب و بازارهایی آباد داشت.
ضرب المثل های هندیجانی
آشپِلا عیب اُسوُم ایکُنِه: دیگ به دیگ میگه روت سیاهاوخُون نه کارِ بُزه: کار هر بز نیست خرمن کوفتنکُررُوش دَم دیوار نَخَردِه: یعنی سرد و گرم روزگار را نچشیدهاَ نمیرُم نه پیرُم: یعنی آخر کارش را هم می‌بینیمایبَرِت سر رو تشنه ایارِت: نشانه زرنگی و زیرکی کسی استمُو ایگُم نرِه او ایگِه بدوشِش: من میگم نر است او میگه آنرا بدوشمِی نوگه دیراندازه: کسی که فقط به درد غریبه‌ها می‌خورهچاره خر نیتَره پِی کُره خره ایشکَنه: کسی که حریف اصل نمیشه به فرع می پردازه
مِن شهر کُورَل باید دَس بِنی ری تیت: همرنگ جماعت شیاگه مُلایی سرِ قبر خُت بخون: اگه بلدی خودت انجام بدهدل بِینِی دلِه: دل به دل راه دارهمِن شهر کورَل یِه تیه‌ای هم پادشایه: از جهل عده‌ای، آن که کمی عاقل است سردسته شده.
همه جای هندیجان منطقه گردشگری است
اسکله بندر بحرکان، سواحل زیبایی صدفی بحرکان، بندر تجاری و صیادی سجافی، سواحل رودخانه زهره هندیجان، روستای گردشگری دهنو، رشته‌کوه‌های زاگرس، امامزاده شاه عبدالله و سواحل اطراف آن، امامزاده میر نعمان در کنار ساحل رودخانه زهره ازجمله مناطق گردشگری هندیجان است.
(شعری راجع به جاده هندیجان وماهشهر سروده *مجـــــــید جمـــــــــالی ) *ببارد از جوانان خون چه باران♣️ هزاران چشم گریان سوگواران♣️ ازاین جاده که کُشته نو جوانان♣️بسی عاشق ومعشوق هِجر یاران♣️ نگو جاده هندیجان و ماهشهر♣️بگو جاده که کُشته صد هزاران♣️ ندارد کشورم خونا و رونا ♣️که همرایی کند با این سواران ♣️ زگل رویان دوصد افسوس و صد آه♣️ چو برگ گُل که ریزد در مَزاران ♣️ بجاده رنگ گُل خونین جوان است ♣️ که دل خون شد ازین مسئولِ دوران ♣️جمالی جان بده در پای جانان♣️ شوم خاک ره این جان سپاران*
خبرنگار استان خوزستان وحید جمالے
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰