اشعار سنتی محرم در کهن شهر شوشتر

اشعار سنتی محرم در کهن شهر شوشتر

بر اساس آیات متعدد قرآن کریم و روایاتی که از پیامبر گرامی اسلام و ائمه معصومین به دست ما رسیده است دوستی خاندان رسول اکرم (ص) و اهل بیت (ع) برای مسلمانان امری واجب تلقی شده است .
روشن است که دوستی آدابی دارد و محب صادق کسی است که شرط دوستی را چنان که باید وشاید به جا آورد .

یکی از مهمترین آداب دوستی ، همدردی و همدلی با دوستان در مواقع سوگ یا شادی آنان است ، از این رو در احادیث متعدد بر برپایی جشن و سرور در ایام شادی اهل بیت (ع) و ابراز حزن و اندوه در مواقع سوگ آنان تا کید فراوان شده است ، بنابر این با توجه به مطالب ذکر شده می توان فلسفه و حکمت عزاداری بر اهل بیت (ع) و به خصوص اقامه عزا ی سالار شهیدان حضرت حسین بن علی (ع) را در اموری همانند انسان سازی ، جامعه سازی و انتقال فرهنگ شیعه به نسل بعد جستجو کرد .
در این رابطه بر پایی مجا لس عزای سید الشهدا قرنهاست که در گوشه و کنار جهان و به طرق مختلف انجام می گیرد و اقوام و ملیت های گوناگون هر کدام به سهم خود با ابداع نوع خاصی از عزاداری سهم بسزایی در گسترش فرهنگ غنی عاشورا داشته اند.
به عنوان مثال منشا زنجیر زنی را از کشورهای هند و پاکستان دانسته اند و یا اصل سنت سینه زنی که در میان اعراب رایج بوده است و تعزیه که هنر بومی ایرانیان است و در دوره کریم خان در ایران معمول بوده ودر عصر صفویه رایج شد ودر زمان ناصر الدین شاه قاجار گسترش یافت .
و اما یکی از گونه های عزاداری که از دیر باز در ایران و به طور ویژه در کهن شهر شوشتر بوده ، ذکر مصائب امام حسین (ع) در قالب اشعاری پر مغز است که ؛ هنوز هم در گوشه و کنار کهن شهر شوشتر وبه خصوص در محلات قدیمی تر به شکل سنتی آن برگزار می شود .
در بخش نغمه های ماندگار قسمتی از این اشعار جانسوز که سالیان سال است در کهن شهر شوشتر خوانده می شود و سینه به سینه به نسلهای امروز منتقل گردیده با هم زمزمه می کنیم .

🌿گردآوری اشعار توسط استاد محمد هادی نجارنژاد