از مشکلات کف جامعه خوزستانی تا کرسی سبز بهارستان چقد فاصله است ؟

از شیوه زندگی جوامع روستایی تا هزینه‌های تجملاتی انتخابات

از الگوهای معیشتی سنتی جوامع محلی تا پیمانکاری برخی از نماینده گان مجلس

از نیازهای رفاهی جامعه شهری ما تا دعواهای سیاسی نمایندگان خودی

از سرانه درآمد یک شهروند و افزایش کودکان کار تا شرکت و کارخانه فلان نماینده استان

از سکونت گاه های روستایی غیر ایمن تا قصرهایی که در زعفرانیه و بهارستان و تجریش تهران خریداری شده

از ناپایداری معیشت ساکنان کرخه و دز نشین خوزستان تا ماشین و قصر نماینده در تهران

ازوضعیت فقر و تغییرات در توانایی دسترسی به نیازهای اساسی مردمان شهرستان کارون وحمیدیه وباوی تا هزینه‌هایی سربه‌فلک‌کشیده برخی نماینده گان مجلس

از عدم پرداختن به برنامه هایی همچون کاهش فقر، حمایت اجتماعی، مقابله با طرد اجتماعی، ارتقاء حقوق بشر و حتی محافظت از منابع طبیعی روستاهای اهواز تا
از نداشتن استراتژیهای معیشتی نماینده اهواز برای ساکنان اهواز

از معدوم نمودن داراییهای معیشتی جوامع محلی در ابعاد دارایی های اجتماعی، انسانی، طبیعی، فیزیکی، مالی و نهادی و پرداختن به پیمانکاری بعضی از نمایندگان مجلس در استان

از عدم استحکام سازه های مؤثر بر معیشت پایدار روستایی تا اسپانسرهای میلیاردی بعضی از نمایندگان

از عدم حمایت کارآفرینی در بخش کشاورزی و تاثیر آن بر معیشت زنان فقیر روستایی و نقش ضعیف نمایندگان مجلس در حمایت از صدک سوم جامعه تا رسوخ پول‌های کثیف و بی حساب و کتاب به عرصه انتخابات.

از حوزه بسیار ضعیف معیشت و توسعه ناپایدار روستای تا محل تامین منابع مالی نمایندگان برای انتخابات مجدد چقد فاصله است.

یکی از بزرگترین چالشهای نمایندگان استان عدم برنامه ریزی، در جوامع انسانی، به ویژه جوامع روستایی که کانون تمرکز اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار در استان است که کمتر نماینده ای به آن ورود کرد.

اما به طور کلی ؛

نداشتن دستگیری حمایتی از جوامع محلی

عدم ورود و اصلاح شیوه معیشت مردم

نبود برنامه اقدامات زیربنایی جهت استقرار توسعه در روستا

نبود رویکرد آینده نگری نماینده برای کشاورزی پایدار

عدم خلق تنوع شغلی و بهره برداری از منابع خدادادی به سود مردمان روستایی

عدم تدوین روش های جدید سازماندهی فعالیتهای انسانی جامعه شهری به سود اقتصاد ملی باعث شد که مشکلاتی برای جامعه خوزستانی به جود آید که تا امکانات رفاهی کرسی نشینان بهارستان فاصله ای به قیمت تخریب پویایی های اجتماعی- اقتصادی برای توسعه پایدار روستایی و عدم استقرار توسعه متوازن در معیشت پایدار جامعه شهری بوجود آید.