شهید احمد قنادان زاده

شهید احمد قنادان زاده متولد ۱۳۴۱ در شهر اهواز خیابان مولوی سه راه پروین میباشد (که البته این خیابان هم اکنون به نام شهید قنادان زاده سه راه شهید حیاتی نامگذاری شده است.) نام پدر ایشان رجبعلی و فامیل مادریشان سراجی میباشد.ایشان تحصیلات و مبارزات پیش از انقلاب خود را در اهواز انجام داده و در سال ۱۳۵۹ دیپلم برق از هنرستان صنعتی شهداء واقع در منطقه ایستگاه راه آهن کارون (خیابان امام خمینی خ سلطانی شمالی)اخذ نمودند.در سالهای پیش از انقلاب اسلامی به تدریس قرآن در مسجد صاحب الزمان اهواز واقع در خیابان سلمان فارسی خ شهید کرمی خراط جنوبی بین شهید جهانیان و شهید قشقایی همت گمارد و نوجوانان را جذب و آموزش می دادند. همچنین از محل پولهایی که پس اناز میکردند و کمک هایی که قرض یا هدیه میگرفتند ابتدا با یک کتاب شروع به ایجاد فرهنگ کتابخوانی بین نوجوانان نمودند و رفته رفته با زیاد شدن تعداد کتابها ابتدا از نایون و سپس ساک دستی بعنوان کتابخانه سیار استفاده نموده و بعدها با پیروزی انقلاب اسلامی کتابخانه مسجد صاحب الزمان را تشکیل دادند. از خصوصیات اخلاقی ایشان میتوان به حیا شجاعت ایمان قوی به امام خمینی تقید به برپایی نماز جماعت امانت داری ساده زیستی و کمک به محرومان و مستضعفان و همچنین انتظار شهادت و آرزوی زاید الوصف برای نیل به شهادت را نام برد به گونه ای که حد اقل پس از شهادت منصور معمار زاده که از دوستان و هم مسجدی های ایشان بود بی تابی و احساس عقب ماندن از قافله شهداء و ترس از پایان یافتن جنگ تحمیلی و دست نیافتن به فیض شهادت ایشان را آزار میداد. این شهید والامقام از هر فرصتی برای انجام و ظیفه امر به معروف و نهی از منکر بهره می برد و آموزش نوجوانان و تشویق آنان به فراگیری و انجام واجبات و همچنین روشنگری در خصوص استکبار جهانی و فریبکاری دنیای غرب را برای نوجوانان تشریح و تبیین مینمود.پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز داوطلبانه خدماتی را به برای برق رسانی به روستاها انجام دادند. ایشان دوره بسیا فشرده آموزشی نیرو های بسیج را در تابستان ۱۳۵۹ سپری نموده و پس از حمله ارتش بعثی عراق به ایران به همراه شهید فرهاد شیرالی و دیگر دوستان اقدام به تهیه کوکتل مالتوف و ایجاد روحیه آمادگی برای دفاع در محله منزل پدری نمودند. پس از مدتی با کمترین امکانات به خرمشهر اعزام شدند و آخرین دیدار خودشان را از خانواده در آبان ۱۳۵۹ انجام دادند و در مدت کوتاهی خود را به شوشتر رسانده و در یکی از مساجد آن شهر مردم را به آمادگی برای دفاع و اعزام به شهر های اشغالی دعوت و تشویق نمودند و در واپسین ساعاتی که در اهواز بودند با در دست داشتن یک دوربین دوچشمی شناسایی از خانواده و اهل محل خداحافظی مینمودند سفر بدون بازگشت خود به خرمشهر ر ا رقم زدند. سفری که مقاومت خرمشهر و زندگی این مدافع جان برکفش را تا لحظه شهادت مظلومانه و غریبانه و تنها در نخلستانهای مجاور پل خرمشهر به عنوان صفحه ای از صفحات تاریخ مظلومیت شهدای جنگ تحمیلی را رقم زد.ا پیکر این شهید گرانقدر چندین روز در غربت تمام روی زمین محل شهادت باقی ماند و در حالی که به دلیل نا مناسب بودن وضعیت پیکر و همچنین در تیررس بودن جاده های ارتباطی به اهواز در غیاب خانواده اش در گلزار شهدای آبادان به خاک سپرده شد. فرازی از وصیت نامه شهید که در خاموشی شب نوشته شده و خون آلود از جیب شهید یا ساک دستی کوچک وی خارج گردید بدین شرح است: امروز تاریخ صدر اسلام تکرار شده و دوباره مکتب توحید در مقابل ابرقدرتها خودنمایی میکند. ای برادر اندکی فکر کن و خوب بیندیش از خود بپرس چرا امروز همه قدرتها و ابر قدرتها در مقابل ایران صف کشیده اند. آیا جز اینست که حق یک چیز است و آن اسلام و حکومت الله و جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی است. و سپس راهت را برگزین. ای برادر اگر مسلمانی و در راهی بدان که جبهه های مبارزه زیاد است و بیش از هر چیز باید از امام خمینی جانشین پیامبر در عصر ما اطاعت کرد. معروفترین سروده از سروده های مرتبط با جنگ تحمیلی که توسط سردار جبهه ها حاج صادق آهنگری در قالب نوحه و در حضور امام خمینی در محل حسینیه جماران به تاریخ زمستان ۱۳۵۹ خوانده شد موسوم به ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود میباشد که در آن به اسامی تعدادی از شهدای اهواز و از آن جمله این شهید بزرگوار اشاره شده است.همه ساله به همت امام جماعت محترم مسجد صاحب الزمان و پایگاه مقاومت صاحب المر یادواره شهدای آن مسجد در اهواز ودر محل همان مسجد برگزار میگردد که از خداوند متعال جزای خیر برای ایشان درخواست مینماییم و آرزوی برخورداری از توفیق شهادت مینماییم.