یادداشت ویژه | یارگیری طالبان از غربی سازیِ بی محابای جامعه ی شرقی

یارگیری طالبان از غربی سازیِ بی محابای جامعه ی شرقی

پنجشیر
در این شقاوتِ تاریخ
و شطرنجِ زجرآورِ دستانِ پلید روزگارِ
تنها و بی کَس و رنجورست
در هنگامه ای که حقیقت جعل می شود
تا تاریکی
در لنز دوربین ها
با رقصی خونین
آرام آرام
حماسه ی آرشِ امروز را
به تباهی بکشاند
و این آخرین آرزوی اربابانِ تاجر مسلک جهان
برای انقراضِ
افسانه ی امپراطوری باستانی شرق میانه
به حقیقت بپیوندد!
(از نگارنده)

استاد و شاعر گرانقدر فارسی زبان افغانستان، دکتر نجیب بارور در یادداشتی که در فیسبوک خود به اشتراک گذاشته، به مقوله ای درباره شیوه های دفاع از مردمسالاری و آزادی در افغانستان پرداخته که شاید برای جامعه ملی ما نیز سودمند باشد.

نجیب بارور بعنوان فردی که منتقد افراط گرایی مذهبی در افغانستان است، این بار به نقد مردان و زنانی می رود که با ژست غربی، بدنبال دمکراسی و مردمسالاری برای انسان شرقی در افغانستان می روند.

او دمکراسی خواهی مدعیان دمکراسی ایی که بدون فهم و توجه به ارزش های جامعه سنتی، می خواهند در یک بازه زمانی کوتاه، تمامی ارزشهای خوب و بد جامعه را به گور ببرند، زیرسئوال می برد.

او معتقد است که این مدعیان دروغینِ در جستجوی نام و شهرت و قدرت، با تخریب کلیت ارزش ها، جامعه را در دو قطبی مذهبیِ افراط گرا و غیرمذهبیِ افراط گرا قرار داده اند، نقشی که در ایران، اصلاح طلبان آن را ایفا می کنند و باعث یارگیری اقتدارگرایان از تقابل میان سنت گرایان در برابر تجددخواهان می شوند.

او به زنانی که با پوشش مدرن و غربی، دلسوز جامعه ی سنتی مسلمان افغانستان شده اند، معترض است و باور دارد که ظهور دوباره طالبان از یارگیری میان اجتماعی است که صدایی برای مخالفت با غربی سازی جامعه نداشته اند.

درواقع نجیب بارور در این پست فیسبوکی خود، بطور غیرمستقیم گفتمان شهیده افغانستانی بانو فرشته کوهستانی را پی می گیرد.

بانو فرشته کوهستانی بعنوان زنی مسلمان محجبه که در پی نزدیک سازی میان ارزشهای سنتی و تجددخواهانه جامعه بود، هم در برابر غربگرایان و هم در برابر افراط گرایان طالبانی موضع منفی می گرفت.

او یک میانه رو به معنای واقعی بود که در عین پایبندی به ارزشهای آزادی و مردم سالارانه جامعه خود، نه اینکه بخش سنت و مذهب جامعه خود را منکر نمی شد، که می توان او را در کانتکست یک اسلام گرای تجددخواه تعریف کرد، چیزی که هژمونی غرب و شرق از آن می هراسند و در پی آنند که با سرد و گرم کردن جامعه، ظرف هویت تاریخی مردمان جغرافیای ما و پیرامونی ما را بشکنند.

در همین شکل است که آریانا سعید خواننده زن افغانستانی که نماد غربی سازی در جامعه افغانستان است، با خیال راحت و بدون هراس و خطری از طالبان، افغانستان را به مقصد سرزمین نوستالژیک خود ترک می کند، اما شیرزنی همچون بانوی شهیده فرشته کوهستانی، هفت هشت ماه قبل از قدرت گیری طالبان، توسط گروه امنیتی حقانی شهید می شود.

چرا که طالبان نه اینکه از آریانا سعیدها هیچ احساس خطری نمی بیند که تازه با نمایش آریانا سعیدها بدنبال اینست که به اجتماع مردسالاران و زن ستیزانِ افغانستان بگوید، این نتیجه دمکراسی غربی است و چه بسا تعدد آریاناسعیدها برای طالبان، یک امر ضروری باشد، اما طالبان از فرشته کوهستانی ها می هراسد که در کالبد حجاب و مذهب و سنت ها، تجدد و مردم سالاری را ستایش و دنبال می کند!

ابوالفضل بابادی شوراب