به گزارش شبکه خبری خوزستان سید مرتضی افقه در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: هنوز آموزش و پژوهش نقش چندانی در فرآیند پیشرفت و توسعه کشورمان ندارد. متأسفانه هنوز دانشگاه‌ها مولد ثروت نشده‌اند در حالی که در سایر کشورها دانشگاه‌ها به تولید ملی و خلق ثروت کمک می‌کنند. سیستم آموزشی ما از جمله آموزش عالی هنوز مرتبط با بودجه دولتی است، در حالی که باید برعکس باشد.

دانشگاه‌های ما جایی برای مشغول کردن جوانان شده

وی بیان کرد: اگرچه حضور دانشگاه‌ها در جامعه و صنایع از چند سال گذشته آغاز شده اما سرعت کم است و اگر وزیر علوم جهت‌گیری خود را در این راستا قرار دهد، قطعاً کمک بزرگی به دانشگاه‌ها خواهد شد. اکنون دانشگاه‌های ما تبدیل به جایی برای مشغول کردن جوانان شده‌اند، برخی از دانشگاه‌ها در مناطق دورافتاده قرار دارند که اغلب کیفیتی ندارند و فقط مدرک صادر می‌کنند. اگر کمیت کاهش پیدا کند و این رویه تغییر کند می‌تواند به بهبود وضعیت کمک شود.

نخبگان در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور تاثیرگذارند؟  

عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید چمران اهواز در پاسخ به این سوال که نخبگان کشورمان چقدر در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور تأثیرگذار هستند، گفت: در سطح وزارت‌خانه‌ها کم و بیش از نخبگان استفاده می‌شود اما در سطح استان‌ها اگر از نخبگان استفاده شود، فقط یک استفاده نمایشی است. متأسفانه مسئولان استانی خود را از نظرات نخبگان و کارشناسان مستغنی و بی‌نیاز می‌دانند. به خصوص در حوزه‌های علوم اجتماعی و اقتصادی فکر می‌کنند که همه فن حریف‌اند و از دانشگاهیان به ندرت استفاده می‌کنند.

وی افزود: البته این ارتباط دوطرفه است. متأسفانه دانشگاهیان نیز بعضاً تمایلی برای در اختیار قراردادن تخصص خود ندارند و برخی از آن‌ها با مسائل جامعه کمی بیگانه هستند. ما دانشگاهیان هم باید وارد عمل شویم زیرا تئوری‌هایی که می‌خوانیم وارداتی هستند، در حالی که این تئوری‌ها باید بومی شوند تا بتوانیم از آن‌ها برای جامعه خود استفاده کنیم.

برخی اساتید در محدوده‌ تئوری‌های وارداتی مانده‌اند

افقه در خصوص ارتباط بین مدیران اجرایی و نخبگان دانشگاهی، افزود: یکی از دلایلی که مدیران رغبت زیادی برای استفاده از اساتید ندارند این است که برخی از آن‌ها در محدوده‌ تئوری‌های وارداتی مانده‌اند و تلاشی برای کاربردی کردن آن‌ها نمی‌کنند. ارتباط بین دو بخش باید دوطرفه باشد و برای کاربردی کردن تئوری‌ها، اساتید باید در جلسات حضور داشته باشند و با موضوعات اجتماعی، اقتصادی و … استان آشنا شوند تا بتوانند ارتباط بین تئوری‌ها و وضعیت استان‌های کشور را برقرار کنند. تا زمانی که اساتید در دفترهای خود نشسته باشند و کار تئوری کنند و مدیران نیز در جامعه مشغول به کار باشند و این دو هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند، نه اساتید می‌توانند کمک‌کننده باشند و نه مدیران می‌توانند از تخصص آن‌ها بهره ببرند.

وی گفت: راهکار ارتباط جامعه با دانشگاه این است که اساتید از کنج دانشگاه خارج شوند و با موضوعات واقعی جامعه آشنا شوند. مشکل عدم ارتباط جامعه و دانشگاه تقریباً دوطرفه است.