به داد طبیعت جادویی میسان برسیم!!

نه به قیرگونی و مالچ پاشی طبیعت

اگر از مردمان خوب مرکزنشین؛ خوزستانی و دل و درون و روانت از زندگی ماشینی و آپارتمان دلتنگ:!!!!!!.

اگر از مردمان اهواز نشین با اصالت کارون بزرگ هستی: و بوی تعفن فاضلاب ها شامه ات را اذیت کرده !!!!!!!!

اگر از اهالی روستاهای غیزانیه و کرت کمپ و صفیره هستی و روزانه میزبان صدهها تن از پسماند عفونی و غیرعفونی اهواز هستی !!!!!!!!

اگر از شهرهای حاشیه ای اهواز هستی و پارک و بوستان و باغ ندارید !!!!!

نگران نباشید !!!!!!!!!!!!!
فقط کافیه در دشت های وسیع میسان سفرکنید و از سرسبزی و طراوت مناطق دشت لاله ها لذت ببرید

دشتی به وسعت لاله های سپیدپوش و گلگونه های از ایثار و فداکاری وشجاعت و مقاومت

وقتی که در طبیعت سحرآمیز دشت میسان پیاده روی کنی و از کنار گیاهان بومی خودرو همانند
خارشتر، بابونه،همیشه بهار،علف شور خوردنی ( گاگله) ،پنیرک ،گون،گزنه،رازیانه،گل ختمی،
گذر کنی

یا گیاهان دارویی و خوراکی سالسولا،، سازو، جگن، خارشتر، خارزرد، یولاف، شبدر وحشی، سالیگورنیا، گون، هندوانه ابوجهل، آشورک،، جوگیا، زنگل گیا و بهمن.
که قرن های گذشته پدران ما نسل به نسل به عنوان ذخیره ژنتیکی برای مصرف خوراک ، درمان، تغذیه دام و طیور خود استفاده می کردند حالت غرور و شادی از کلاس و سطح دانش ایران بانان دشت میسان به تو دست می دهد.

اما اندکی درنگ که؛؛؛
پیمانکاران مشغول کارند

منابع طبیعی در طبیعت دشت های ما در حال نسل کشی طبیعت سرزنده و نابودگران بانک گیاهان بومی منطقه هستند
در سکوت جامعه نخبگان
خبرنگاران
مردمان کرخه بان
جامعه متخصصین واساتید
کانون وکلاء
دانشجویان…

حتی در سکوت استاندار ما که سه سال است طبیعت حوزستان هیچ مهربانی از وی ندیده به ماند

جاهایی نظاره گر تخریب ویرانگر زیست بوم استان بوده

جاهایی شاهد انتقال جابجایی کارون بزرگ و مادر تمدن ایران و ایرانیان بود.

جاهایی در خونسردی استاندار غیر استان بان مان شاهد خشک شدن کامل زیباترین تالابهای ایران بامدژ و میانگران بود
و کارونیان ما در مرکز خوزستان روزانه ۲۵۰ نوع سم کشنده فلر نفتی استنشاق می کنند و به جای سلامت و نشاط و روانی سالم در صف مبتلا شدن به انواع سرطانها به انتظار مانده اند و استاندار من در برابر مالچ پاشی یا قیر گونی طبیعت در یکی از بکر ترین مناطق کشور ،منطقه بیت کوصر ومنطقه مگرن خسرج و مکان های اطراف سکوتی مرگبار انتخاب کرده ، مرگی که طبیعت سرسبز منطقه
را به کام می کشد تا پیمانکاران ما توانمندتر و جوامع محلی منطقه ما بدون هیچ مشارکتی در مقابل این پدیده طبیعی فقیرتر، ناکارآمدتر و فقط یک نظاره گری بیش نیستند تا تنها سهم این جوامع در آبادی این آب و خاک و این وطن از آنها گرفته شود.

نه به قیرگونی و مالچ پاشی در خوزستان