کد خبر : 30027
تاریخ انتشار : یکشنبه 18 فروردین 1398 - 8:47
-

ایمان داوودی کورانی، قهرمان وزنه برداری مسجدسلیمانی: شهر مسجدسلیمان فقط نیاز به مربی دارد که بتواند علم و عمل را با هم اجرا کند

ایمان داوودی کورانی، قهرمان وزنه برداری مسجدسلیمانی: شهر مسجدسلیمان فقط نیاز به مربی دارد که بتواند علم و عمل را با هم اجرا کند

به گزارش دیدبان مسجدسلیمان، مصاحبه ای با ایمان داوودی کورانی، قهرمان وزنه‌برداری اهل مسجدسلیمان داشتیم که متن این مصاحبه به شرح ذیل است:  با درود و عرض ادب خدمت شما، لطفاً خودتان را معرفی کنید و برای مخاطبین عزیز خبر روز بفرمائید قبل از اینکه ورزش وزنه برداری را به صورت حرفه ای شروع کنید

به گزارش دیدبان مسجدسلیمان، مصاحبه ای با ایمان داوودی کورانی، قهرمان وزنه‌برداری اهل مسجدسلیمان داشتیم که متن این مصاحبه به شرح ذیل است: 

با درود و عرض ادب خدمت شما، لطفاً خودتان را معرفی کنید و برای مخاطبین عزیز خبر روز بفرمائید قبل از اینکه ورزش وزنه برداری را به صورت حرفه ای شروع کنید چکار میکردید؟ 

با سلام خدمت شما و خوانندگان محترمتان، ایمان داوودی کورانی هستم، متولد ۱۳۶۳ در شهرستان مسجد سلیمان و دارای مدرک لیسانس تربیت بدنی می باشم. از دوران دبستان ورزش وزنه‌برداری را شروع کردم. اولین حکم ورزشی ام در سال ۱۳۷۷ قهرمانی استان بود که بعد از مسابقات انتخابی به اولین مسابقات کشوری ام راه یافتم. 

بسیار خب، چند سال است که وزنه برداری می کنید؟ 

نزدیک بیست سال است که ورزش وزنه‌برداری را انجام می دهم، اما رشته های دیگری مثل پاورلیفتینگ را نیز در سطح قهرمانی دنبال می کنم. 

آقای داوودی چطور به ورزش علاقمند شدید؟

من چون در خانواده ای ورزشکار به دنیا آمدم از همان دوران کودکی به ورزش علاقه داشتم. برادرم احمد داوودی رزمی کار حرفه ای بود، ابراهیم بسکتبالیست و اسماعیل وزنه بردار حرفه ای بود. خودم نیز به دلیل اینکه پدرم همیشه در خانه شاهنامه خوانی میکرد و برادر شهیدم امیر داوودی قبل از جانباز شدن و شهادت نیز به صورت نیمه حرفه ای ورزش باستانی را در زورخانه انجام میداد به ورزش پهلوانی علاقه پیدا کرده و اولین باری که مسابقات وزنه برداری را از تلویزیون دیدم علاقه شدید به این ورزش پیدا کردم. 

اولین وزنه هایی که زدی چند کیلو بود و چند ضرب؟

با توجه به اینکه این ورزش را از دوران کودکی دوست داشتم و از همان زمان شروع به تمرین وزنه برداری کردم، اولین وزنه هایی که می زدم میله تمرین یک ضرب و دو ضرب بود که حدود ده یا پانزده کیلو بود.

الان چند کیلو وزنه می زنید؟

به دلیل اینکه بافت های ماهیچه های شکمی ام در حین تمرین پاره شده و عمل جراحی بر روی آنها انجام شده است در حال حاضر از بلند کردن وزنه های سنگین خودداری می کنم. اما آخرین وزنه ای که در وزن های سنگین بلند کردم وزن ۹۴ کیلو، ۱۶۷ کیلوگرم به صورت یکضرب و ۱۹۸ کیلوگرم به صورت دو ضرب بود که آخرین بار در سال ۱۳۸۹ در حین مسابقات بود. پس از آن سعی کردم رشته پرورش اندام را ادامه داده و در کنار تمرین ورزشی در رشته ی تحصیلی تربیت بدنی به ادامه تحصیل بپردازم تا بتوانم در سمت مربی در کنار ورزشکاران جوان مسجد سلیمان باشم. 

تا الان به چه مقام هایی دست پیدا کردید؟

در مسابقات استانی سال ۷۷ مقام دوم، مسابقات نوجوانان کشوری سال ۷۸ مقام دوم، مقام دوم مسابقات کشوری نوجوانان و جوانان سال ۷۹، مقام اول و دوم در سالهای هشتاد و دو و هشتاد و پنج، عضویت در تیم نفت مسجدسلیمان در لیگ کشوری به مدت ۲ سال، عضویت در تیم ملی حفاری به مدت ۲ سال و نیم و تیم پاورلیفتینگ ملی حفاری نیز به مدت ۱ سال و شرکت در مسابقات پرس سینه و پاورلیفتینگ استانی را نیز در رزومه خود دارم.

وضعیت آمادگی جسمانی تان چطور است؟

در وضعیت جسمانی مناسبی هستم و ورزش را به صورت روزانه ادامه می دهم. البته در دوران شیوع ویروس کرونا ورزش در باشگاه های ورزشی به دلایل رعایت پروتکل ها و تعطیلی ها کمی سخت شده و به دلیل ابتلا به کرونا در حال حاضر در وضعیت ریکاوری پس از بهبودی کرونا هستم. 

آیا از دید علمی هم به این ورزش فکر کردید؟

بله صد در صد، و با توجه به مطالعه روزانه در زمینه های مختلف ورزشی در حال ارتقا دانش ورزشی خودم هستم. 

اولین مدالی که گرفتید کِی و کجا بود؟

مسابقات انتخابی استان برای مسابقات کشوری سال ۱۳۷۷ اولین مدالم را در مقام دوم گرفتم. 

روزی چند ساعت تمرین دارید؟

در حال حاضر بین ۳ الی ۴ ساعت که سعی در بالابردن زمان تمریناتم دارم. 

خاطره خوب از وزنه برداری؟

دعوت شدن به اردوی تیم ملی باعث دلگرمی ام در آن زمان شد ولی متاسفانه به دلیل مشکلات مالی قادر به ادامه همراهی با تیم ملی نبودم. 

خاطره بد چطور؟

دو بار تحت عمل جراحی قرار گرفتم که مرا از ورزش حرفه ای دور کرد، این مساله بدترین خاطره ورزشی ام خواهد ماند. 

نظر خانواده در مورد ورزش وزنه برداری که رفتی چی بود؟

با توجه به اینکه هیچ حمایت مالی ای از ورزشکاران در مسجدسلیمان از سوی هیچ ارگانی نمی شود، خانواده تمام و کمال حمایت معنوی از ورزش حرفه ای ام داشتند، ولی به دلیل مشکلات مالی، من و خیلی از جوانان دیگری که از ورزش حرفه ای کناره گیری کردند از خانواده های مرفه نبوده و برخی از ورزشکاران بدلیل نبود کار مناسب حتی مجبور به کارگری کردن برای گذران زندگی و ادامه ورزش شان هستند. 

آیا بعد از ازدواج هم این ورزش را ادامه می دهید یا خیر؟

در حال حاضر قصد ازدواج ندارم (همراه با لبخند) اما در جواب باید بگویم بله حتماً، ورزش جزء جدایی ناپذیر از زندگی من است. 

و اینکه از چه نوع موسیقی علاقمند هستید و چه نوع محیطی را بیشتر دوست دارید؟ شلوغ یا خلوت؟

موسیقی پاپ و محیط آرام. 

در آخر اگر حرفی دارید در رابطه به این رشته ورزشی و درخواستی اگر دارید می توانید عنوان بفرمائید؟

اول از همه از شما ممنونم که سراغی از ورزشکاران قدیمی می گیرید، و اینکه درخواست من حمایت همه جانبه نهادهای دولتی و ارگان های مربوطه از ورزش و ورزشکاران در مسجدسلیمان است. بزرگترین آرزوی من این است که مثل استاد با علم و روانشناس عزیز، جناب استاد محمد درویش پور بتوانم به درجات بالا در علم ورزش برسم. شهر مسجدسلیمان فقط نیاز به مربی دارد که بتواند علم و عمل را با هم اجرا کند.

برخی دوستان به فکر موسس شدن و حکم های رییس هیئتی نباشند. هنوز هم گاهی دلم برای زمان شادروان مهمدی تنگ می شود که با قدرت در تمام وزنها شرکت می کردیم و درخواست دارم همه ورزش را در جایگاه معنوی خود حفظ کنند. 

با تشکر از شما ورزشکار و قهرمان عزیز شهرمان، ممنونیم که به دعوت ما جهت مصاحبه جواب مثبت دادید. 

بنده هم از شما و مجموعه ی پرتلاش خبر روز کمال تشکر را دارم. 

 

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.