تراژدی جدید آبی برای خوزستان

خوزستان این قطب تولیدات صنعتی و کشاورزی و پتروشیمی خوب مدیریت نمیشود نه در بخش اقتصاد و صنعت و نه در بخش کشاورزی و آب .

بماند که عملکرد استاندار جوانی که میلیاردها دلار خسارت در سیلاب جدید خسارت بر دست حکومت گذاشت بدون هیچ عتاب و سرزنش و نکوهشی مسکوت ماند .

خسارت های اولیه سیلاب اوائل سال جاری خوزستان فقط در اهواز ۵ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان شوشتر ۱۰۰ میلیارد دزفول ۴۳ میلیارد و حمیدیه و دشت آزادگان و ورفیع و شادگان آبادان و خرمشهر همه و همه خسارت میلیاردها دلار ضرر داشت تا نشان افتخاری باشد بر یک استاندار بابدمدیریتی ، وسازمان آب منطقه ای که جز خسارت و ضرر و پول گرفتن از جوامع کشاورزی هیچ راهبرد اقتصادی همسو با اقتصاد مقاومتی نداشته و این راه خسارت با تراژی جدید سیلاب آینده کلید خورده است.

یک هفته است که دبی کرخه به پایین درجه ممکن رسیده به طوری که بر حسب گزارشات جوامع محلی کرخه خالی از آب است با توجه به هشدارهای سازمان هواشناسی این عمل نشانه چیست؟

با توجه به صحبتهای مدیرکل هواشناسی خوزستان که گفته پیش بینی های فصلی هواشناسی بارش نرمال برای مهر ماه و بارش های بیش از نرمال را در آبان ماه در استان نشان می دهد.چرا برای امادگی بیشتر برای بارشها از ظرفیت آب سدها کاسته نمیشود.

با توجه به سیلابهای پلدختر و بالادست که حتی منجر به قطع راههای ارتباطی شده چرا سازمان آب در رهاسازی آبها تعلل می کند مگر سیلاب ۹۵ بجز اینکه ۲۴ ساعت آبها را با تاخیر رهاکردن نیست ؟
وسوال اخر از جناب فرماندار اهواز راهبرد حفاظتی جنابعالی از محصولات کشاورزی دز نشین و روستاهای اطراف کرخه مناطق تحت پوشش چیست؟

همین دیروز پمپئو وزیر خارجه کشور متخاصم اعلام کرد که ایرانی ها اگر غذا میخواهند باید سرخم کنند
خوب غذای ایران و چندین کشور حاشیه خلیج فارس را فقط در همین خوزستان میتوانیم تولید کنیم اگر سوء مدیریتها از استان زرخیزمان کنار گذاشته شود

لذا باید استاندار نوپخته را متوجه عملکرد سازمان آب منطقه ای کنیم و مردم و مسئولان را متوجه این تراژی بزرگ سازمان آبسالار کنیم تا دنیا بداند اگر قراره یک کشور سرخم کند از عملکرد سوء مدیریت بعضی از مدیران ماست.

اگر قراره کشور تسلیم اقتصادی شود بخاطر همین سیل های تصنعی و تخریب های گسترده مافیای آب در استان و کشور است
اگر قراره ما قطعنامه ها را امضاء کنیم

نه اینکه نمی توانیم

نه اینکه کشاورز و جوامع محلی ما ظرفیت تولید ندارند

و نه اینکه جوامع روستایی مولّد و پویایی نداریم

و نه اینکه بهترین برنامه راهبردی اقتصاد مقاومتی نداریم بلکه تک تک این روستاها از عملکرد سازمان آب گله و شکایت دارند و استاندار ما هم وقت رسیدگی به مشکلاتی که تولید ملی را افزایش میدهند را ندارد و اصولا این جوان برای مشکلات و مسائل کلان هیچ راهبرد مشخص و برنامه مدونی ندارد.

راهکار:

مطالبات به حق و قانونی لازمه پیشرفت کشور ماست لذا جامعه نخبه گان ما و جوامع قانونی غیر دولتی جویای عملکرد سازمان آب باشند برنامه و هدف و نقشه راه سازمان را رصد کنند بدنبال جلسات مستمر با ایزدجو باشند

مادامی که جوامع علمی ما همپای جوامع ما حرکت نکنند

مادامی که جوامع قانونی بفکر جوامع روستایی مولّد نباشند

مادامی که نخبه گان سیاسی و علمی ما از مشکلات خرد روستاهای ما بی اطلاع اند همین مشکلات ما ادامه داشته و تولیدات ما حرفی برای رقابت صادرات غیر نفتی نداشته بماند جوابگوی مصرف کشور نخواهد بود بماند شاید روزی محصولات کشاورزی خود استان را باید وارد کنیم .