تا گونی سحرآمیز باشد نیازی به حمایت هیچ عالیجنابی نیست !!

اول:

مدیرانی که بدون تجارب لازم، تحصیلات مرتبط و سوابق موثر در رأس یک موسسه یا دستگاه اعم از اینکه انتخابی یا انتصابی باشد قرار می گیرند و خود را در معرض صلاحیتها و اختیارات بسیار زیاد می بینند در کمال ناباوری تا مدتها گیج و منگ باقی می مانند زیرا آمدن اینان و اشغال جایگاه مدیریتی نه بر اساس شایستگی و توانمندی بلکه طبق معادلاتی از جنس انتفاعهای آغشته به وعده و وعید و البته با به یاری گرفتن عده ای صاحب نفوذ منفعت خواه صورت گرفته است.

گیجی و منگی از آن جهت است که شخصِ مدیر شده، خود بهتر از هر شخص دیگر می داند که آن جایگاه اگر غصبی نباشد، قطعا شبه غصبی و متعلقُ للغیر است.
صاحب این قلم با بررسی دقیق نوع شایعاتی که همراه با مدیر شدن یک شخص معین پخش شده یا می شود به نکته ی بسیار مهمی پی برده است که در ادامه به آن پرداخته خواهد شد.

شیوه ی نسبتاً نوین که انحصاراً جهت تثبیت موقعیت مدیران ضعیف و کسانی که از شرایط قانونی برخوردار نیستند به این شکل است که: ابتدا شایعه ای مبتنی بر ادعای واهی و بی پایه وصل بودن مدیر مورد نظر به یک شخصیت عالیرتبه کشوری ( در حد ریاست یک قوه یا مقداری کمتر از آن ) را در مقیاسی محدود تست و تجربه کرده و پس از اطمینان از مثبت بودن واکنشها و پذیرش آن از سوی بخشی از مخاطبین، اقدام به پخش و ترویج شدید شایعه مزبور در مقیاسی وسیعتر به قصد ایجاد یک حاشیه ی امن و دور ساختن سوژه ی این مقال از انتقادات می نمایند.

همه این طراحیها برای آن است که شرایط قانونی مورد نظر جهت مدیر شدن که مفروض این مقال اساساً آنها را ندارد یا به نسبت بسیار کمی از آنها برخوردار است، به بوته فراموشی سپرده شود همچنین ضعف های کارکردی و عملکردی وی از سوی منتقدان نادیده انگاشته گردد و در نتیجه از این راه بر ثبات اولیه و عمر مدیریت ایشان افزوده شود.

این عملیات روانی – رسانه ای تا زمانی ادامه پیدا می کند که ” مکانیزم موسوم به گونی ” عملیاتی شود که در آن صورت اعجاز گونی سحرآمیز بسیاری از مشکلات را حل و بعضاً منتقدان را نیز به حامی تبدیل می کند.

دوم:

طبیعت برخی دستگاه و موسسات بگونه ای است که شل کردن کیسه برای تامین نظر حتی حامیان مدیران آنها با مقداری سختی همراه است لذا مانورهای کاسبکارانه یا انتفاعی در این قبیل موسسات با کُندی و احتمالا همراه با انواع مراقبتها و مزاحمتهای!! قانونی یا سختگیریهای نظارتی و… همراه باشد که این واقعیت از جذابیت آن موسسات و دستگاهها برای ورودهای منفعت طلبانه ی صاحبان نفوذ می کاهد .

در مقابل این نوع دستگاه ها، موسسات منحصربفردی یافت میشوند که طبیعت ساختاریشان غیرسختگیرانه و در آنها راه بر بسیاری از رفتارهای کسب و کارانه و انتفاعات مختلف بویژه برای کسانی که سبب مدیر شدن مفروض شدند یا در فرایند مدیر شدنش نقشی ایفا کرده اند، کاملاً باز است. صاحب این قلم انحصاراً چنین موسساتی را ” موسسات گونی محور ” نام نهاده است.

سوم:

همانطور که بیان شد ساختار موسسه و مدیر مفروض این یاداشت بگونه ای است که می تواند با تعامل انعطافی با قانون و بدون طی کردن فرایندهای طولانی همان قانون، معامله و پیمانی را به ایکس معینی واگذار نماید، یک ایکس یا ایکسهای غیر متخصص دیگری را به صرف دستور از جهت یا جهات معین مسئول کند، دستور مشاور شدن عده ای بیگانه با امر مشاوره را بدهد، تعدادی از اشخاص توصیه شده را ولو اینکه به خدماتشان نیاز نباشد را به استخدام دربیاورد، مجموعه ای از کارشناسان و متخصصان را از موقعیت گذشته خارج و جایشان را به عده ای غیر متخصص و بدون تجربه ببخشد، انگیزه ی کار و خلاقیت را در عده ای بکُشد و… همه این موارد و بسیاری دیگر دلیل کافی بر ” گونی محور بودن موسسه ی موردنظر “است.

همانطور که بیان شد مفروض این یاداشت وامدار آورندگانی است که در کمال ناباوری ایشان را در جایگاهی نشانده اند که خواب آن را هم نمی دید بنابراین و به حکم وامدار بودنش باید تنفیذگر اوامر و فرامین و پیاده کننده ی تقاضا ها و خواسته های پایان ناپذیر آنها باشد لذا مجبور است که همواره دست در گونی پر از امتیازات رنگارنگ آن موسسه که اکنون در تصرف و اختیار او قرار گرفته، فرو کند و متناسب با نیاز و خواسته ی آورندگانش، چیزهایی را که آنها می خواهند از درون گونی دربیاورد و در حالتی متضرعانه که مصداق خوش خدمتی است، به آنها تقدیم نماید.

به نظر می رسد که با وجود این گونی و جذابیت و تنوع زیاد محتویات درون آن، دیگر لازم به استمرار شایعه ی حمایت و ساپورت واهی چهره یا چهره های ارشد ملی جهت حمایت از مفروض ضعیف محلی نیست.

تجربه نشان داده است که این گونی معجزه گر در اکثر موارد توانسته است شدیدترین مخالفان را به موافق و حتی مدافع سوژه یا سوژه های این مقال تبدیل کند. آری با وجود گونی یادشده و مدیران گونی محور دیگر نیازی به استفاده ابزاری از نام مقامات ارشد و سایر عالیجنابان در سطح ملی جهت ثبیت موقعیت این تیپ مدیران وجود ندارد.