روابط عمومی باید تفکر استراتژیک و ارتباط خوب با عموم داشته باشد …

روابط عمومی باید تفکر استراتژیک و ارتباط خوب با عموم داشته باشد …

باید گفت در این مدتی که صاحب روابط عمومی شده ایم، نتوانسته ایم از این ظرفیت به خوبی استفاده کنیم؛ شاید عمده ترین دلیل آن، – مثل برخی عرصه ها، – سپردن سکان مدیریت به دست نااهلان به ویژه در حوزه هدایت کلی و تولی گری بوده است، علی رغم اینکه روابط عمومی در طول حیات خود ، همواره توسط مقامات عالیرتبه مورد تمجید و تعریف قرار گرفته، اما هیچوقت نتوانسته است حتی آنان را راضی کند، در نتیجه، مدام گلایه مسئولان را میشنویم که از امر اطلاع رسانی و تعامل مناسب با افکارعمومی می نالند.
به نظر نگارنده، تعمق و دقت در این نارسایی ها، نشان می دهد مسائل سیاسی و فرهنگی، نقش اصلی را در این ناکارآمدی ایفاء می کنند و همواره از روابط عمومی که باید ارتباطات افقی را گسترش دهد، توقع بله قربان گویی قرار گرفته در مدار ارتباطات عمودی و اجرای دستورات مدیران مافوق را داشته‌ایم.

امروزه علی رغم این که جهان وارد مرحله شبکه ای شده و ما با پدیده هایی مثل جهان شبکه ای، دولت شبکه ای، مخاطبان شبکه ای، روابط عمومی شبکه ای، قدرت شبکه ای و… مواجه شده ایم، پایداری «روابط عمومی دستوری» را شاهدیم، نوعی روابط عمومی که دستور بگیر از مدیران ارشد و بله قربان گویی آنان است، در حالی که باید بازوی ارتباطی و کارشناس ارتباطات باشند و مدیران را در تشخیص بهتر و تصمیم گیری صحیح تر در بعد ارتباطی یاری دهند، باید بپذیریم که در جهان شبکه ای شده ای و در روندی که هر شهروند خود یک کاربر و ارتباط گر است و اطلاعات در مجرای دیگری مثل شبکه های اجتماعی، گردش می یابند، روابط عمومی دستوری، محکوم به شکست است و کارآیی خود را از دست داده است، گرچه در کشور ما علاوه بر این عامل بزرگ، دست اندرکاران روابط عمومی با مسائل عدیده ای نیز مواجه هستند و سالهاست برای تحقق رویاهای خود می کوشند اما حاصلی به دست نمی آورند .
نتیجه، نهاد روابط عمومی در مسیر قهقهرا قرار گرفته و علی رغم فربه شدن آن در سازمان های اداری و صدر آیین نامه‌ها و بخش نامه های رنگارنگ، پیوسته در مسیر کاهش بازدهی و اثربخشی قرار گرفته است.