سخنی با رئیس جمهور منتخب کشورم

با سلام و احترام
اینجا خوزستان است ، سرزمین نفت ، گاز ، گندم ، سرزمین نیشکر و خرما ، بلوط ، سرزمین آب و آفتاب ، سر زمین تمدن و معرفت و اخلاق ، سرزمین قاریان قرآن و رکورددار حسینیه و‌تکایا…
اینجا نظرگاه خداست!
و اما …
این نظر کرده ی خدا ، از خیلی سالها پیش و بخصوص این روزها حال خوشی ندارد!

روزگاری مردانش پُر از غرور و شعر بودند و زنان و‌کودکانش مملو از امنیت و شادی ،
قسم و آرزویمان زیارت بود و اتاق هایمان پُر از تصاویر ائمه (ع) و بزرگان دین .

ما برای خدا بندگان خوبی بودیم ، و انالله مصداق توکلمان به او …
از اینکه می شنویم تبریز یک شهر استاندارد بین المللی است یا تهران ، پایتخت آبرومندی برای کشور است یا اینکه اصفهان و شیراز و مشهد و یزد و … آنچنان بعد از انقلاب آباد شده اند که غیر قابل مقایسه با گذشته اشان است ، خدا را شُکر کرده و بخاطر نعمت جمهوری اسلامی پیشانی بر درگاهش می سائیم.

اما چرا اینجا، آدمیان و نخلها و گاومیش و حتی پرندگانش همه در حال سوختنند و مرگ آنها را به تعارف و بازی گرفته ، بوی فرسودگی و فاضلاب و رتبه هایش آنچنان با زندگیمان آمیخته شده که روزی نیست آهی از درد نکشیم! شما اینجا زیاد آمده و همه چیز را از نزدیک دیده اید بنابراین «فذکر» ما نوعی همزبانی و همدلی با شماست.

اجازه دهید جسارت کرده و به شما بگویم که زنان و کودکانمان که عزیز
دردانه مان بودند، هم اکنون در دمای بالای ۵۰ درجه بیشتر از همه جای کشور زباله گردی میکنند و سهم جوانانمان از دهها شرکت و سازمان ، خانه نشینی و درخودفرورفتن و غرق در اعتیاد و بدبختی است .

جناب آقای رئیسی عزیز ! روزگاری به جامعه ی مدنی و مهرورزی و تدبیر و امید دلبسته بودیم اما هیچکدامشان برایمان نه مدنیت آورد و نه مهرورزی و نه برای حل مشکلاتمان تدبیری اندیشید و نه کلیدش در بسته ای را باز کرد بلکه هر در بازی را بروی این مردم بست ، آب را بست زراعت را بست رونق اقتصادی را بست امید مردم بست زندگی را تخته کرد.

بله آنها گرانی را بیماری را سیل را خشکسالی را بر روی مردم این مرز و بوم باز کردند و از همه بیشتر راه پدیده ریزگردها را به قیمت استخراج نفت و پرکردن جیب خود بروی مردم ستم کشیده و ستم دیده از جنگ را هم باز کرد تا اگر گرما و مشکلات و مسایل مبتلا به آنها را نکشد این پدیده حتما بمرور زمان آنها را خواهد کشت و‌ راه نفس تک تک آنها را خواهد بست.

ولی ما مردمی از جنس سادگی بودیم و آنها با ما راستگو نبودند ، به ما فقط وعده می دادند و با جملات زیبا نخبگانمان را به بازی و خلسه میگرفتند…و با طرحهای آنان تصاحب می‌کردند مثل طرح آب سوز کردن خودرو
بماند که گِله ها زیاد و دردها بیشمار …

خوزستانِ شاهرگ ایران ، امروز بیش از هر زمانی دیگر تشنه ی «عدالت »و برای بقاء نیازمند نگاه «ویژه» است، همان کلید واژه ای که حضرتعالی با آن منتخب این مردم شدید !

بدون مداهنه و تملق و بدور از هر گونه تعارف باز هم به شما میگوییم که نام حضرت فاطمه زهرا(س) در این سرزمین بدون ذکر مصیبت اشک ها را بر چشمانمان جاری میسازد بنابراین هر چند سخت، اما شما را به جده ات زهرا (س) قسم تان میدهیم که خوزستان و خوزستانی را دریابید و چقدر خوب است که میدانید قسم دادن در فرهنگمان از هر قول و معاهده ای استوارتر و قابل استنادتر است .
ما امیدوارانه منتظر روزهای خوب برای استانمان هستیم استانی که دینش را به اسلام ادا کرد و لیاقت چنین برخوردی ندارد کارد به استخوان رسید
امیدوارم مطالب را با درک و مفاهیم و معانی دریابید.

یادداشت:::رستم رحیمی