ویژه و مهم خوزستان | ناگفته های بزرگ از پروژه مترو اهواز / کیسون نخواست یا نتوانست مترو اهواز را اجرا کند

ویژه و مهم خوزستان | ناگفته های بزرگ از پروژه مترو اهواز / کیسون نخواست یا نتوانست مترو اهواز را اجرا کند؟

 

قسمت دوم – به قلم : نوید احمدپور

 

برای آغاز قسمت دوم سفری بدون گذرنامه به کشور دوست و برادر چین می کنیم. وقتی نگاهی دقیق تربه وضعیت و عقبه شرکت نورینکو (شریک کیسون در پروژه مترو اهواز)  به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های چین که قدرت سیاسی و اقتصادی  بسیار زیادی دارد می اندازیم ، به بانکی بنام سایناشور بر می خوریم.

 

 

طبق تحقیقات ما بانک سایناشور در سال ۹۶ تفاهم نامه  فایناس پروژه ها به ارزش ۱۰ میلیارد دلار را با دولت وقت ایران امضا می کند. کمی قبل تر در سال ۲۰۱۲ نیز همین بانک خط ۴ مترو تهران را فاینانس می کند و بازهم پروژه فاضلاب شرق اهواز و …. این داستان ادامه دارد.

 

 

سوال بزرگ این است که چرا بانک چینی سایناشور تاکنون نتوانسته یا نخواسته یا نگذاشتند  مترو اهواز را فاینانس کند؟

 

 

توضیحاتی در ادامه داده شده و در نهایت قضاوت به عهده شما خواننده گرامی می باشد.

 

 

سازمان برنامه بودجه ، شورای اقتصاد ، وزارت کشور ، بانک مرکزی وشرکت کیسون ۵ نهاد وشرکتی هستند که می بایست مسئله فاینانس پروژه قطار شهری را انجام داده و شهرداری اهواز تضامین مربوطه را ارائه کند و در نهایت  از کانال مستقیم بانک مرکزی به بانک چینی سایناشور اعلام آمادگی برای تضمین قرارداد کنند اما این کار انجام نشد،آن هم به مدت ۱۵ سال.

 

 

طبق گفته های نورینکو هیچ درخواستی از بانک مرکزی ایران برای بانک سایناشور ارسال نشده است و سایناشور نیز نامه  و مدارکی برای تایید قرارداد  به آنها ارسال نکرده است.

 

 

بدین ترتیب تا زمانی که بانک سایناشور تایید مالی را انجام ندهد نورینکو وارد قرارداد قطار شهری نمی شود ومسئولیتی هم متوجه آن نیست. و به گفته مدیرعامل قطار شهری اهواز هنوز بخش مربوط به قرارداد نورینکو به علت عدم تامین مالی به آن شرکت  ابلاغ نشده است.

 

 

برای روشن تر شدن موضوع کمی توضیح را ساده تر می کنیم:

 

قرارداد به دو بخش :

 

۱- سیویل مربوط به شرکت کیسون به مبلغ ۳۴۰ میلیون دلار (که به آن شرکت ابلاغ شد)

۲- تجهیزات برقی مکانیکی ویژه مربوط به شرکت نورینکو به مبلغ ۴۵۰ میلیون دلار که هنوز به علت عدم تامین مالی به آن شرکت ابلاغ نشده است.

 

 

سوال این که چرا بانک مرکزی ایران ، سازمان برنامه بودجه ، شورای اقتصاد  و وزارت کشور طی ۱۵ سال به عنوان متولیان اصلی و تایید کننده برای فاینانس پروژه، اقدام روشنی انجام نداده اند و به چه دلیل از ۹۴ تاکنون طبق مصوبه شورای اداری استان خوزستان به ریاست شخص رئیس چمهور که مصوب گردید دولت تضامین (مربوط سهم دولت و شهرداری) مربوطه به خط یک قطار شهری را به عهده بگیرد و فاینانس آن را انجام دهد، مصوبه که تاکنون مشخص نیست در کجا در حال خاک خوردن است و هیچ خبر و اقدامی از آن  نیست.

 

 

از هر طرفی که به قرارداد مترو اهواز نگاه کنیم متوجه می شویم که این قرارداد نه برای ساخت مترو بلکه برای مقاصد دیگری که کاملا برای ما نامشخص و نامفهوم است عقد گردیده است.

 

 

نقش نمایندگان ادوار مجلس در تعیین تکلیف مترو اهواز

 

 

حال به مجلس هفتم ، هشتم ، نهم و دهم بزنیم ، شاید نوشتن کلمات پیش رو خلاف قواعد روزنامه نگاری ونوشتن باشد اما خنده دار است که چگونه نمایندگان مردم که در ۴ دوره به ۱۲ نفر می رسیدند نتوانستند از حق وحقوق شهروندان حوزه انتخابیه خود در این مورد خاص دفاع کنند ودولت های گذشته و سابر نهاد هارا برای تعیین تکلیف این پروژه تحت فشار بگذارند.

 

 

از نمایندگان مجلس یازدهم انتظار می رود تا در تعیین تکلیف این پروژه و ستاندن حق کلانشهر اهواز تمام سعی وتلاش خود را بنمایند و نگاهی ویژه به این مورد بصورت خاص داشته باشند که قطعا برگ زرینی در کارنامه آنها ,  وتاریخ اهواز  پس از ۴ دوره مجلس که ناتوان از تعیین تکلیف این موضوع بوده اند خواهد بود.

 

 

مشخص نیست که اگر قراداد مترو اهواز توسط موسی شاعری لغو نمی شد شرکت کیسون تا چه زمانی می خواست در اهواز بماند و پروژه قطارشهری اهواز نیز به همین صورت باقی بماند.

 

با توجه به ادعاهای ۱۵۰۰ میلیاردتومانی که کیسون مدعی وارد آمدن خسارت به خود است ، اگر این قرارداد فسخ نمی شد شاید در سالهای آینده این رقم به بیش از ۳ تا ۵ هزار میلیاردتومان می رسید و شاید با این روند کیسون پس از ۳ دهه به بزرگترین مالک خاور میانه یا آسیا تبدیل می شد.