وقت همدلی و همراهیست ، نه قلدری کودکانه

در دنیای امروز که مشکلات و مسائل زندگی به حدی پیچیده است که هر انسانی در ابتدا در صدد رفع نیازهای خود و خانواده خود بر می آید ، بسیارند نیک اندیشانی که رفاه زندگی دیگری را بر زندگی خود ارجح دانسته و کمک به همنوع خود را وظیفه میدانند .

این افراد مطابق با آیات شریفه قرآن کریم و احادیث پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) ، کمک کردن و یاری رسانی ، وقف ، مطالبه گری برای حقوق مردم و .‌‌‌‌‌… سرلوحه اعمال خود قرار می دهند .

در این میان افرادی نیز وجود دارند که متاسفانه با دارا بودن مقام و جایگاه به نام مطالبه گری و یاری رساندن به مردم به دنبال سهم خواهی شخصی خود هستند و برای رفع نیازهای روز جامعه ، مردم را به همراهی اجباری با خود ملزم می کند .

انسانی که به راستی در صدد کمک به همنوع خود است ، به دور از هرگونه اجبار و هیاهو در راه رسیدن به پاسخ درست از طریق راه حل های قانونی و عرفی تلاش می کند .

تخریب افراد دیگر هیچگاه نشانه دلسوزی و مطالبه‌گری صحیح نبوده است .

تمامی مردم ایران همچون یک خانواده هستند و هر شهروندی یک سرمایه ملی است . دلسوز و فعال اجتماعی حقیقی هیچگاه حرمت شکنی نکرده و اعضای این خانواده را به زیر سوال نمی برد.

در زمان بحران و حوادث ناگوار تمامی مردم واقف هستند که بایستی وحدت خود را حفظ کرده و در کنار هم باشند ، چگونه است کسی که خود را دلسوز مردم می داند در تخریب دیگر افراد سخن می‌گوید و فضای مجازی را مسموم به این گونه اظهارات و افکار پوچ می سازد ؟

فضای مجازی محلی برای بهبود ارتباطات ، تسهیل امور اجتماعی … می باشد ، نه محلی برای تخریب و رهاسازی اخبار و اظهارات دروغین و قضاوت های نابجا .

چندی پیش با قطع اتصالات اینترنت ، به این باور رسیدیم که قدرت عده‌ای تنها در فضای مجازی قابل مشاهده است و در فضای حقیقی کوچکترین اثری از این گونه افراد به چشم نمی خورد ‌.

قدرت کاذبی که در تخریب و حاشیه سازی برای افراد موفق و گاه مسئولین در ذهن این افراد جای گرفته است ولی به راستی که مانند حبابی است که با تلنگری کوچک از بین میرود ‌.

پیشنهاد میکنیم از قلدری های مجازی دست کشیده و در واقعیت خودی نشان بدهید ‌. برای ثبت نامی ماندگار از خود نمی توان به فضای مجازی و بازیهای آن توسل جست ، بلکه بایستی درصحنه حقیقی ، حقیقت وجودی خود را بروز دهید .

در این برهه زمانی که میتوان با کار خیر عده ای را نجات داد ، اجازه ندهید فضای گاها مسموم مجازی شما را از این موهبت دور سازد . زیرا شخصا اعتقاد دارم مطابق با آیه (( فَمَن یَعَمل ذَرَّهِ خَیراََ یَرَهُ )) هر کار نیکی به خود انسان برمی گردد و خداوند پاداشی بسیار بزرگتر از آن عمل را نصیبش می کند .

تقاضا دارم در اعمال خود اخلاص داشته و سعی کنیم همانند یک بسیج واحد به کمک هم نوعان خود برخیزیم . از شایعه پراکنی ، تفرقه افکنی تخریب ، تحقیر و هر عمل ناشایستی نسبت به دیگر افراد بپرهیزیم و به جای آن به همدیگر آرامش را هدیه بدهیم .

انرژی مثبت را به یکدیگر القا کنیم .

تجربه نشان داده است قضاوت های کذب و نا بجا هیچگاه در ذهن مردم هوشیار ما نفوذ نکرده و تنها واقعیت وجودی افراد مغرض را نمایان ساخته است .

هر بحرانی بالاخره پایان می یابد اما چگونگی گذراندن آن از اذهان مردم پاک نمی شود . از خود تصویر زیبایی در ذهن دیگران ثبت کنیم .

برای تحقق این امر نیاز نیست میزان کمک خود را در بوق و کرنا به گوش هم برسانیم ، هر فردی به میزان توانایی خود می تواند در خفا وظیفه انسانی و شرعی خود نسبت به هموطنانش را انجام دهد .

مردم همیشه در صحنه ما هیچ گاه خود را در پشت نامی پنهان نکرده زیرا هر کدام به تنهایی اعتباری برای ایران هستند. پس سعی نکنید مردم را در پشت نام خود مخفی کرده و آنان را به اجبار با خود همراه کنیم .

نام ایران و ایرانی سالهاست جهانیان را به لرزه می اندازد ، بیاید اعتبار ایران و ایرانی‌ها را مخدوش نکرده و در تلاش برای افزایش آن باشیم .

در زمانی که اشخاص مغرض یا به سطح سواد افراد و یا همت آنان حمله کرده و سعی در حاشیه‌سازی برای آنها دارند ، لازم است یادآور شویم مردم ما بسیار هوشیار و بیدار بوده و هیچ گاه فریب این فرافکنی ها را نمی خورند .

آیا بهتر نیست به جای تخریب دیگران بر عیوب و ایرادات خود تمرکز کرده و در رفع آنها تلاش کنیم ؟

خواهشمندیم به نام احساس تکلیف در کمک به مردم ، در فضای مجازی دست به آزار دیگران نزنیم و با ورود به حریم شخصی ، آنان را ملزم به همراهی با خود نکنیم .

در بحران های گذشته شاهد بودیم که مردم عزیزمان به صورت داوطلبانه و کاملا خودجوش به یاری همدیگر برخاستند ، اجازه بدهیم مردم خود تصمیم بگیرند و تنها برنامه‌ریزی و سازماندهی این امر را به افراد با صلاحیت واگذار کنیم ‌.

در پایان از تمامی عزیزانی که دلسوزانه در جهت رفع نیازهای مردم و پشت سر گذاشتن بحرانها و مشکلات فعالیت داشته اند ، تشکر می کنم و دست آنان را میبوسم .