“حزب بادِ ایرانِ اسلامی” | به قلم محمد کیانپور

“حزب بادِ ایرانِ اسلامی” | به قلم محمد کیانپور

قبل از هرچیز، باید گفت یک حزب یا جریان سیاسی اساساً برای این تشکیل می شود که مکتب فکری خاصی را نمایندگی کند. به زبان ساده تر اینکه، عده ای دورهم جمع می شوند تا بگویند ما معتقد به مارکسیسم، لیبرالیسم، مائوایسم، آنارشیسم، فاشیسم یا هر “ایسم” دیگری هستیم.

در کنار این “ایسم” ها درهر مملکتی، یک گروه بنام “اُپورتونیست” (ترجمه ی تحت الفظی اش می شود منفعت طلب) هم بوجود آمد که اصلا کاری به دعوا های مکتبی و آرمان های فکری و این داستان ها نداشت؛ برایَش این مهم بود که الان کدام جریان سیاسی یا حزب پشت فرمان نشسته و مملکت را مدیریت می کند و قانون نانوشته اش این بود که ما همیشه با تیم برنده ایم!

در ایران هم کم و بیش قضیه اینطور بود؛ بودند کسانی که “اعلیحضرت”… “اعلیحضرت” از دهانشان نمی افتاد ولی بعد از انقلاب خود را انقلابی جا زدند. زمان جنگ که دور که دست چپی ها بود، چپی شدند. در دوران سازندگی به زیر عبای سردار سازندگی خزیدند. با دولت اصلاحات، اصلاح طلب شدند و با دولت احمدی نژاد عدالتخواه…

تا حدودی این پدیده هم می شود درک کرد و هم با آن کنار آمد؛ درصدی از افراد به |حزب باد ایران اسلامی| تعلق دارند، حزبی که علی رغم ثبت نبودن، اعضای زیادی دارد، چندصد هزار عضو در سراسر ایران، از دور افتاده ترین روستاها تا قلب پایتخت. اما آنچه که نه می شود درکش کرد و نه با آن کنار آمد این است که هرچه می گذرد عضوگیری این حزب بصورت تصاعدی بیشتر می شود‌. نه تنها از اصولگرا ها و اصلاح طلب ها عضو می گیرد بلکه آغوش خود را به هر روی هرشخص با هر طرز فکری می گشاید.

خطر اصلی برای سپهرِ سیاسی ایران، همین حزبِ باد و اعضای محترمش اند، دلیلش هم واضح است؛ اصالت با اندیشه و آرمان است هر چه که می خواهد باشد و اگر در جامعه ای آرمان، جایش را به مصلحت شخصی و منفعت بدهد، نمی شود انتظار داشت که آن جامعه به طرف تعالی و رشد و پویایی پیش برود. حال آنکه بنیادی ترین موضوعی که در این میان آسیب می بیند، آگاهی و بصیرت در جامعه است.

باید درباره ی خط عوض کردن ها هوشیار بود و حساسیت بخرج داد و این یعنی؛ همه ی ملت، همه ی نخبگان و همه ی سیاسیون چه چپ و چه راست؛ علیهِ |حزبِ بادِ ایرانِ اسلامی| !!!