بایدها و نبایدهای دفن طلای کثیف آبادان در خرمشهر واکاوی شد

به گزارش شبکه خبری خوزستان به نقل از مهر نیوز ؛

موضوع انتقال پسماندهای شهری آبادان چند روزی است که محفل فضای مجازی خرمشهر را گرم کرده است و در بین سخن کاربران اعتراضاتی به چشم می‌خورد که نشان از دغدغه‌ای برای به خطر افتادن سلامت و محیط زیست این شهرستان دارد.

علت این تصمیم به شهرستان شادگان بر می‌گردد. تخلیه و دفن غیراصولی پسماندها، راهشان را به تالاب بین المللی شادگان باز کرد و ادامه این روند، نگرانی‌هایی را از تغییر اکوسیستم در این تالاب به وجود آورد و حامیان محیط زیست را به واکنش وا داشت و همین عامل باعث شد غلامرضا شریعتی (استانداری خوزستان) تصمیم به سرعت بخشی به جابه‌جایی دفن زباله‌های شهری آبادان به محل دفن زباله خرمشهر که در قبل از این با نظر گروه مشاوران تعیین شده بود، بگیرد.

رضا جاوید (رئیس اداره محیط زیست خرمشهر) در جلسه کارگروه مدیریت پسماند این شهرستان، به این موضوع اشاره کرد و گفت: سال ۸۳ یک مشاور برای طرح پسماندهای استان خوزستان تعیین شد و در طی یک تحقیق سه شهر آبادان، خرمشهر و شادگان، دارخوین و جزیره مینو و شهرهای کوچک اطراف در منطقه ۲ پسماند خوزستان قرار گرفتند که پس از انجام تحقیقات و کار کارشناسی، محلی به مساحت ۱۰۰ هکتار در خرمشهر به عنوان محل مرکزی دفن زباله منطقه ۲ تعیین شد.

وی افزود: در این طرح برای انتقال پسماندها شرایطی قید شده است که انتقال یافتن محل دفن بسته با اجرای شرایط خاص ممکن می‌شود و اگر شروط مشاور اجرا نشود، مشکلات زیادی را برای این شهرستان در پی خواهد داشت.

مشکلات جابه‌جایی محل

وی به برشماری مشکلات ناشی از دفن پسماندهای آبادان در سایت دفن پسماند خرمشهر پرداخت و گفت: یکی از عمده‌ترین مشکلات، موضوع نقل و انتقالات پسماندها است که از جمله این موارد می‌توان به مسیر نامناسب نقل و انتقالات، خودروهای نامناسب، تخلفات رانندگان در تخلیه بین‌راهی، زیرساخت‌های نامناسب محل دفن زباله که در برخی موارد امکان تردد راحت را سلب و رانندگان را مجبور به تخلیه در محل دیگر می‌کنند، اشاره کرد.

 

جاوید ادامه داد: در این راستا باید سازوکاری در نظر گرفته شود که مطمئن بود تنها پسماندها منتقل شده از آبادان به خرمشهر، پسماندهای شهری است و از دیگر پسماندهای عفونی و صنعتی در آن وجود نداشته باشد، مورد دیگری که باید به آن توجه کرد «حجم نهایی پسماند» است که با توجه به اینکه حجم پسماند آبادان دو برابر خرمشهر در شرایط عادی است و این میزان در ایامی همچون اربعین حسینی دو برابر نیز می‌شود و این در حالی است که مواردی همچون بحث دفن غیراصولی، نزدیکی آب‌های سطحی از جمله تالاب ناصری و پساب‌های مزارع کشاورزی به محل دفن زباله نیز وجود دارد.

وی محصور نبودن محل دفن زباله خرمشهر را مشکل دیگری دانست و گفت: وجود زباله گردها، آتش زدن زباله‌های در محل دفن زباله که با توجه به وزش باد غالب می‌تواند مشکلات زیست محیطی را در دو شهر آبادان و خرمشهر ایجاد کند و حتی سال گذشته باعث پدیده وارونگی دما را در خرمشهر سبب شده بود که این به جز تبعات اجتماعی ناشی از درج مطالب در فضای مجازی است.

فاخر ربیعی فر (عضو شورای اسلامی شهر خرمشهر) در این جلسه مخالفت خود را با اجرای این طرح اعلام کرد و گفت: منطقه آزاد اروند از ابتدا با اجرای این طرح مخالف بود و نماینده شورای شهر خرمشهر هم در جلسه استانداری مخالفت خود را اعلام کرد و این شورا تا زمانی با این اقدام موافقت می‌کند که همچون کرمانشاه شرایط بازیافت صنعتی فراهم شود که در غیر این صورت مشکلاتی را در پی خواهد داشت.

وی افزود: هم اکنون دفن زباله به صورت سنتی انجام می‌شود و در این خصوص اعتراض‌هایی به شورا شده است و منتقدان از این موضوع نگران هستند و بر همین اساس و با توجه به اهمیت سلامت مردم می‌توان در تصمیم برای انتقال زباله‌های آبادان به خرمشهر بازنگری کرد.

مزایای جابه‌جایی

رئیس محیط زیست خرمشهر در ادامه مزایای اجرای این طرح را برشمرد و اظهار کرد: پسماندها به این علت به «طلای کثیف» شناخته می‌شوند که می‌توانند منبع تولید انرژی باشند و از آنها محصولاتی همچون کمپوست تولید کرد و عاملی در ورود منابع مالی به شهرداری باشند.

فرماندار خرمشهر در ادامه نیز با تأکید بر اینکه نباید با موضوع واکنشی و احساسی برخورد کرد و باید درباره این تصمیم به صورت منطقی عمل کرد، تعیین شهرستان خرمشهر را به محلی به عنوان منطقه ۲ تخلیه پسماندها استان خوزستان امتیازی برای این شهرستان دانست.

محمد حیدری گفت: هزار میلیارد تومان بودجه برای بحث پسماند در کشور در نظر گرفته شده است که باید سعی شود سهم خرمشهر را از این بودجه گرفت و آن را صرف مکانیزه و مدرن کردن دفن پسماند و توسعه این شهرستان کرد.

شرایط برای انتقال محل دفن زباله آبادان به خرمشهر

فرماندار خرمشهر در سخنانش در این جلسه گفت: در این راستا باید تمام ملاحظات از جمله موارد زیست محیطی، مسیر دسترسی و راه آهن که برای خرمشهر حیاتی است، در نظر گرفته شود و به صورت منطقی زمینه را برای اجرای این طرح فراهم کرد.

غلامحسین فارسیان (رئیس پایانه راه آهن خرمشهر) اجرایی شدن این کار را با توجه به قرار گرفتن خط ریلی در مسیر تعیین شده برای گذر ماشین‌آلات سنگین حمل زباله از آبادان به خرمشهر، بسته به انجام اقداماتی دانست و گفت: در این راستا با شهرداری خرمشهر مکاتبه شده است و با توجه به اینکه مسیر تعیین شده تنها گذرگاه خط آهن است و قطار پرسرعت از این مسیر تردد می‌کند، مشکلات راه می‌تواند عاملی مشکل‌ساز محسوب شود و راه آهن تنها با ساخت مسیر روگذر برای استفاده از این مسیر موافقت کرده است و در کوتاه‌مدت باید حفاظ و مانع نصب شود.

جاوید (رئیس محیط زیست خرمشهر) نیز در سخنانش این نکته را یادآور شد که رضایت محیط زیست و صدور مجوزها از سوی این نهاد نظارتی بسته به رعایت شروط و رفع مشکلات است و سازمان منطقه آزاد اروند نیز در دو نامه اعتراض خود را به اجرای این طرح به استانداری خوزستان ابلاغ کرد که با مخالفت استانداری مواجه شده است.

سخن پایانی جلسه

فرماندار ویژه خرمشهر در جمع‌بندی جلسه گفت: برای اجرای این طرح باید معایب، محاسن و چالش‌های پیشروی آن را با منطق کارشناسی احصا کرد تا در جلسه کارگروه استانی مطرح شود.

حیدری به چگونگی دفن زباله در خرمشهر اشاره کرد و گفت: در سایت دفن زباله هیچ‌گونه نظارتی از سوی محیط زیست و شهرداری این شهرستان وجود ندارد و پسماند زباله در کنار جاده انباشته می‌شود و برای دسترسی به جاده در فصل زمستان نیز باید اقدامات لازم در این خصوص اندیشیده شود و پروژه دیوار سازی سایت دفن پسماند هم توسط شهرداری مینوشهر تکمیل نشده و لازم است کار را به موقع تحویل دهد.

وی بر هم‌سطح سازی ۲ طرف ریل مسیر برای جابه‌جایی کامیون‌های حمل زباله نیز تأکید کرد و افزود: نصب GPS به کامیون‌های حمل زباله لازم است تا نظم بیشتری در کار باشد.

حیدری با بیان اینکه دفع پسماند عفونی تابع قوانین خاص و ویژه است، این نکته را یادآور شد و تأکید کرد: اگر بنا شود پسماند عفونی حمل شود، قواعد و قوانین حمل آن جدای از زباله‌های عادی است.

فرماندار ویژه خرمشهر در سخنان پایانی خودش به بازخوردهای اجتماعی این تصمیم نیز اشاره کرد و گفت: جنوب غرب استان خوزستان، پهنای جغرافیایی گسترده‌ای ندارد که این امر مجموعه‌ای از الزامات را تحمیل می‌کند و همین تنگنای جغرافیایی انتخاب مناسب برای چنین پروژه‌هایی را دچار مشکلات سرزمینی می‌کند.

حیدری ادامه داد: با پیشرو بودن چنین تنگناهایی طبیعی است که در ادامه کار با تنش‌ها و چالش‌های اجتماعی مواجه شویم و هر چقدر این تنگناها بیشتر باشد، تنش‌های اجتماعی و مدیریتی هم بیشتر می‌شود.